Elke dag gaan ons deur beproewinge en die rede hiervoor is dat ons voorberei word om die ‘oorblyfsel’, die oorwinnaars te wees. Dit word nie uit boeke aangeleer nie, maar deur praktiese beproewinge en toetse. Hoe getrou en vol wysheid is God nie!

Oefen jou gees
Hy sê: “Retah, jy moet hierdie beproewinge as oefeninge beskou wat ontwerp is om jou vertroue-, gehoorsaamheid- en oorgawespiere te oefen. Julle leef te midde van hewige geestelike gevegte en vrees is een van die satan se gunstelingwapens. My kind, wanneer vrees met jou praat, moet jy onmiddellik jou vertroue in My verklaar. Moenie hierdie stemme toelaat om jou te manipuleer nie. Oefen jou gees, spreek die Woord uit, bly in My, moet niks sonder My doen nie, laat My Heilige Gees toe om met jou te praat en bly in ’n liefdesverhouding met My.”

Fokus op vandag
“Dit beteken om ten alle tye in die Gees met My te kommunikeer. Weerstaan die duiwel in My Naam, bly in die lig, bly in die waarheid – wees openhartig. Hou jou gedagtes in die lig en wees waaksaam vir die stem van Isebel, wat enigiets sal doen om jou na ou gedragspatrone terug te lok. Moenie terugkyk nie, My kind, gister is verby.
Fokus op vandag. Wees van ‘hier en nou’ bewus. So baie mense sit in gister vasgevang, of droom oor hulle lewe in die toekoms – maar hulle is bang vir vandag. Jy het net vandag – leef dus in vandag en hou jou oë op die wenpaal. Fil 3:14: ‘Ek span my in om by die wenstreep te kom sodat ek die hemelse prys kan behaal waartoe God my geroep het in Christus Jesus.’
Verfris jou in My heilige teenwoordigheid en vind jou vreugde in My. Sing ’n lied van vreugde in jou gees, verbly jou in ons Verbond. Bly in My, My kind, en My aangesig sal stralend oor jou skyn. Dit is hoe die seuns van YHVH sal wees – opreg, stralend met die glorie van YHVH oor hulle.”

Soveel groter as ons probleme
Ps 105:4 lui: “Soek hulp en beskerming by die Here, soek gedurig Sy teenwoordigheid.” Ons stryd hier is moeilik, maar ons Abba is soveel groter as enigiets wat ons moet deurmaak. Ons is so bevoorreg om al ons sorge op Hom te kan plaas, want Hy gee vir ons om. Ps 55:23: “Laat jou sorge aan die Here oor [laat die gewig daarvan val], Hy sal vir jou sorg, Hy sal die [konsekwente] regverdige nie in die steek laat nie [laat gly, val of misluk nie].”

Vertrou met geloof
Alles wat ons beleef, is daar om ons net sterker in die Here te maak en ons karakter meer soos Syne te laat word. Vertrou op Hom met ’n on-uitputlike geloof – daar is geen ander manier om hierdie dinge te vermag nie, neem elke detail na Hom en vertrou Hom dan geheel en al vir die resultaat. Ons oog is op Hom, op Sy wil vir ons lewens.

Elke uitdaging ’n getuienis
Leer saam met my dat elke uitdaging ’n getui-enis word as jy dit aan Yeshua oorhandig en op Hom alleen vertrou. Elke tree van geloof wat ek neem, wortel my dieper in Yeshua – en teen hierdie tyd weet ek, Hy is altyd getrou! Gee alles oor aan YHVH!

RETAH MCPHERSON is die skrywer van “A message from God’ en verskeie ander boeke. Vir meer inligting: Tel 082 610 5757; e-pos: office@retahmcpherson.com; www.retahmcpherson.com

Baie van ons verstaan dat ons mekaar met liefde en deernis moet dien, maar die vraag is: is die politiek ook ’n terrein waarin ons ander mense moet dien? Baie Christene sal sê dat Jesus nie in die politiek betrokke geraak het nie. Hy het ook nie Sy volgelinge aangesê om by enige spesifieke politieke party of beweging aan te sluit nie. As ons egter na die standpunt kyk wat Jesus tydens Sy leeftyd op aarde ingeneem het, sal ons sien dat Hy ’n taamlik ekstremistiese politieke standpunt gehuldig het. Hy het in wese die bestaande bestel uitgedaag deur ’n nuwe regering aan te kondig – die koninkryk van God – met Jesus self aan die hoof daarvan.
Bedreiging vir die staat
In Jesus se leeftyd het die Jode onder die regering van die Romeinse Ryk geleef. Mense kon gode van hulle keuse aanbid, solank hulle die Romeinse keiser ook aanbid het – hy is as die Romeine se god beskou. Om te weier om ‘Caeser’ (die keiser) te aanbid, is as verraad beskou en was strafbaar met die dood. Dit is waarom daar so baie van die vroeë Christene deur die Romeinse staat vervolg is. Weliswaar nie omdat hulle verskeie godsdienste be-oefen het nie, maar die Christelike godsdiens, wat die Romeinse owerhede as ’n bedreiging vir die staat beskou het. As gelowiges weet ons hoekom: Omdat geloof in Jesus Christus en om vir Hom te leef, tot ware vryheid lei – vryheid wat geen ‘leier’ van ons kan wegneem nie.

Aanbidding van die keiser
Keiseraanbidding was die amptelike godsdiens van daardie era Dit het beteken dat dit ’n politieke oortreding was om nie die Romeinse staat te aanbid nie. Christene is aan die folterpaal soos fakkels verbrand, en deur wilde diere laat verskeur weens aanklagtes van verraad teen hulle.

Ons moet God gehoorsaam
Jesus Christus het verklaar dat alle outoriteit in die Hemel en op aarde aan Hom behoort, en nie Caeser nie. Sy dissipels het verstaan dat God se wette voorrang bo Caeser se wette het. Met ander woorde, Jesus het die politieke en geestelike outoriteit van die magtigste regering in die wêreld van daardie tydperk uitgedaag.
Jesus het ons beveel om aan die keiser te gee wat aan die keiser behoort en aan God die dinge wat aan God behoort. Die Bybel is duidelik dat wanneer die mens se wette inbreuk maak op God se Wet, moet ons God bo die mens gehoorsaam. En ons sien dat die dissipels dit in Handeling 5 gedoen het.

Politieke leiers uitgedaag
Ons weet dat Jesus se dissipels nie in die politiek betrokke ge-raak het nie. Maar dit was omdat die Romeinse Ryk nie ’n demokrasie was nie. Politieke betrokkenheid, soos ons dit vandag ken, het nie bestaan nie. Ons weet dat Jesus Christus ’n hoër Wet en ’n nuwe Koning, Hyself, aangekondig het en ons weet dat daardie Christene bereid was om hulle lewens vir Hom op te offer.
Baie mense dink dat die vroeë Kerk ‘net die Evangelie verkondig het’, en hulle dink dit is baie prysenswaardig en nie polities nie. Dit behoort voor die hand liggend te wees dat Jesus en die vroeë Kerk die politieke en godsdienstige mense van daardie tyd uitgedaag het.

Uitvoering aan God se Woord
Die vraag bly egter steeds of God van ons verwag om in die politiek betrokke te raak. Oorweeg eerstens die woord, ‘politiek’. Binne die moderne konteks sien ons dit as die praktyk van regering in die burgerlike arena; ‘politiek’ verwys gewoonlik na betrokkenheid by en beïnvloeding van diegene wat regeer.
As ons God se doelwit gaan vervul om iets te doen aan mense se behoeftes, beteken dit sekerlik tog dat ons met sosiale uitdagings te doen moet hê. Hoe kan ons uitvoering aan God se Woord gee en liefde aan die armes betuig as ons nie in politiek betrokke raak nie? Hoe versorg ons die armes, die weduwees en die wese sonder om in die politiek betrokke te wees?

Oefen invloed uit
Ten minste speel ons ’n indirekte rol in ons betrokkenheid by politiek wanneer ons tydens die nasionale en plaaslike verkiesings stem.
Dit is baie belangrik om invloed op regeringsbeamptes uit te oefen omdat die armes dikwels eerste deur verandering in die ekonomie geraak word en hierdie verande-ringe word gewoonlik te weeg gebring deur nuwe wette en beleid wat deur die regering deurgevoer word.

Vryheid of verdrukking
God het ons beveel om die verdruktes te bevry. Ons vind dikwels dat die grootste bewerkers van verdrukking in die wêreld die sekulêre humaniste en outoritêre regerings is. Sal dit nie ’n doeltreffende manier wees om die onderdruktes te bevry deur invloed op daardie regerings uit te oefen om wette aan te neem wat die verdruktes kan help, eerder as om hulle uit te buit nie?
Regeringsbeleid kan ’n rol speel om ongebore babas teen aborsie te beskerm. Deur politieke wette kan vrouens en kinders in ’n land teen die uitbuitende bedryf van pornografie en mensehandel beskerm word.
Die deurvoer van Godvresende wette kan seks en geweld op televisie, vroue wat as seks-objekte beskou word en mishandel en verkrag word, regstel.
Regerings regeer mense
Regerings regeer mense. Hulle sal besluit of ons as vrye mense of verdrukte mense gaan leef. Deur die wette wat hulle aanneem, sal hulle besluit hoe ons God gaan aanbid – vrylik of onder vervolging. Hulle stel die standaarde van sedelikheid vas deur die wette wat hulle afdwing. Die vraag is – volgens watter standaard gaan hulle regeer?

God se verwagtinge van ’n regering
Die volgende vier verse help ons om te verstaan wat God van ’n regering verwag:
• “’n Brullende leeu, ’n beer wat wil rondstorm, so is ’n goddelose regeerder oor ’n weerlose volk.” Spreuke 28:15
• “’n Volk juig as ’n regverdige mense die mag kry; ’n volk sug as ’n goddelose mens regeer.” Spreuke 29:2
• “As goddelose mense regeer, regeer die sonde ook, maar die mense wat die wil van die Here doen, sal sien hoe die goddeloses ondergaan.” Spreuke 29:16
• “Waar die wil van die Here nie bekend gemaak word nie, verwilder ’n volk; dit gaan goed met elkeen wat die wet van die Here onderhou.“ Spreuke 29:18

Regeer volgens God se oogmerke
Hoewel die instelling van regering deur God verorden is, is dit vanselfsprekend dat God nie alle regerings goedkeur nie. Dit behoort duidelik te wees dat God nie die regerings van Hitler, Stalin, Mao of Idi Amin of enige ander bloeddorstige diktator goedgekeur het nie.
Regerings moet volgens God se oogmerke leef en regeer; hulle moet die onskuldiges beskerm, die skuldiges straf en die vrede bewaar sodat ons in vrede godvrugtig in ons land kan leef.
Wanneer God se Wet in konflik kom met die mens se wette, moet ons as Christene God se Wet bó die wet van die mens gehoorsaam. En dit mag beteken dat ons die goddelose fisiek moet weerstaan wanneer hulle die Wet weerstaan wat God aan ons gegee het.

Bid vir ons leiers
In 1 Timoteus 2:1-4 word ons beveel om vir God se wysheid en leiding vir ons leiers te bid sodat ons “’n rustige en stil lewe kan lei in volkome toewyding aan God en in alle eerbaarheid. So is dit goed en aanneemlik vir God, ons Verlosser, wat wil hê dat alle mense gered word en tot kennis van die waarheid kom.”
Ons weet dat die funksie wat God vir die regering bepaal het, is om reg te laat geskied en die bose te beheer. Rom 13:1-4.
God gebruik Godvresende manne en vroue wat Sy wil doen om Sy regverdigheid in die regering te demonstreer. “Slegte mense het geen begrip van wat reg is nie; dié wat na die wil van die Here vra, het ’n goeie begrip van alles.” Spreuke 28:5. “’n Regverdige mens is besorg oor die reg van arm mense, ’n goddelose mens het nie begrip vir die besorgdheid nie.” Spreuke 29:7.

Neem verantwoordelikheid op
Ons het Godvresende manne en vroue in gesagsposisies nodig sodat ons ’n rustige, regverdige en sedelike samelewing kan wees. As die sedelike, regverdige mense van ons land nie hulle verantwoordelikheid in die regering opneem nie, maak ons die deure oop vir die goddelose en onsedelike om oor ons te regeer.
Ons moet diegene beskerm wat hulleself nie kan beskerm nie. Spreuke 31:8. Ons moet regverdige uitspraak aan die armes, die wat ly, en aan die wese gee. Hoe kan dit gedoen word wanneer Christene buite die politieke en ge-regtelike arena staan?

Korrupte regstel wankel
Die Apostels het Christene gemaan om mekaar nie in sekulêre howe te dagvaar nie, maar dat hulle na die ouderlinge in die Kerk moet gaan om hulle siviele geskille te skik. Die Romeinse goewerneurs van daardie tyd het begin om die vroeë kerklike biskoppe as regters aan te stel omdat hulle ’n reputasie gehad het van inte-griteit en ’n hoë morele etiek.
Die Romeinse Ryk het begin wankel omdat hulle regstelsel korrup geword het en die enigste wyse om dit reg te stel, was vir die Romeinse owerhede om Godvresende manne as die administrateurs van die reg aan te stel.

Christelike invloed in die samelewing
In Engeland was daar staatsmanne soos William Wilberforce – wat die stryd teen slawerny geloods het. Christene, soos lord Shaftsbury, was ook betrokke by die regstelling van kinderarbeidsvergrype. Christene het hervor-ming van gestigte te weeg gebring, hulle het in gevangenisse werk verrig, en het in elke vlak van die samelewing ’n groot uitwerking gehad.
Christene het wêreldwyd duisende sendingstasies gevestig, asook weeshuise, skole, hospitale en mediese klinieke. Christene het die pad gebaan om wêreldwyd geletterheid en moderne sanitasie na miljoene mense te bring. Al hierdie hervormings is te weeg gebring deur die sosiale aksie en betrokkenheid van Godvresende Christene. Baie Afrika-leiers het hulle basiese opleiding van sendelinge en kerkskole ontvang.

Raak betrokke
As Christene moet ons in die regering verteenwoordig wees. Hier is ’n paar eenvoudige maniere om in die proses betrokke te raak:
• Bid elke dag vir Suid-Afrika en sy leiers
• Registreer om te stem
• Wees ingelig oor die onderskeie partye se standpunte oor sedelike/Bybelse kwessies
• Kies, verkies, en ondersteun aktief Godvresende manne en vroue wat bereid is om in openbare belang te dien
• Stem tydens elke verkiesing – hetsy munisipaal of nasionaal

CHARL VAN WYK is ’n sendeling van Frontline Fellowship, betrokke in Africa Christian Action en ook outeur en radio-omroeper. Vir meer inligting besoek: www.frontline.org.za

Om in ’n vliegtuig langs vreemdelinge te sit, verskaf onbeperkte vermaak en verrassings – veral as jy ’n pastoor is. Voordat ’n niksvermoedende reisiger uitvind hoe ek my brood verdien, is ons geselsie gewoonlik gemaklik en plesierig.
Sodra my beroep egter bekend word, verander die gesprek ingrypend. Soms word dit meer sinvol met ’n gemeenskaplike geestelike band. Ander kere word dit ’n driftige gesprek waartydens my reisgenote oor hulle vertwyfeling, verwarring of geestelike pyn uitpak. Soms laat die oorfone en toe oë geen twyfel dat die gesprek verby is nie.

Mense se persepsies
Tydens ’n onlangse reis het ek twee onderwegvlugte gehad voordat ek by my eindbestemming aangekom het. Op my eerste vlug het ek langs Travis gesit, ’n middeljarige, getroude pa van twee wat op pad huis toe was, ná ’n onsuksesvolle sakereis. Op my volgende vlug het ek langs Michelle gesit, ’n besonder skerpsinnige en slim 23-jarige student wat pas met haar somervakansie begin het.
Hulle albei was moeg. Hulle albei was angstig om by die huis te kom. Hulle albei was ateïste – hoewel baie verskillend van aard.
Travis was die konvensionele soort. Soos die meeste ateïste het hy die bestaan van God totaal ontken. Hy het nie gebid nie, nie Bybel gelees nie, en het nie kerk toe gegaan nie. Die enigste ding van Christenskap waarvan hy gehou het, was om met televisiepredikers die draak te steek. Hy het homself hardop laat lag toe hy ’n swaar, stroperige aksent naboots: “Ek glo nie in Jeee-susss Chrisss-tusss nie!”

Openhartige gesprek
Gedurende die eerste gedeelte van die vlug het ons Travis se sukkelende eiendomsbedryf bespreek. Twee jaar gelede was hy bobaas; hy het gereeld transaksies in verskeie markte aangegaan. Nou kon hy nie eers oor ’n prys by ’n sypaadjie-uitverkoping onderhandel nie. Die swak ekonomie en kleiner inkomste het hom gedwing om groot lewenstylveranderings te maak, maar Travis het ’n stille vertroue uitgespreek dat dinge weer binnekort na normaal sal terugkeer.
Nadat hy openlik oor sy uitdagings was, het Travis my gevra in watter bedryf ek betrokke is. Ek het verduidelik dat ek in die geestelike bedryf is – die pastoor van ’n kerk.

’n Waningeligte siening van God
Dit is tóé dat Travis toegeslaan het: “’n Predikant?” Hy het sy bes probeer om vriendelik te klink, maar tog in ’n kennelik sarkastiese toon gevra: “Dit beteken jy glo in ’n letterlike sewe-dae-skepping, né?” Voordat ek nog kon antwoord, het hy vinnig sy anti-Christen-aanval begin afvuur. “Ek wil jou nou nie in die gesig vat nie, maar Christene is die swakste mense op aarde. Hulle gebruik Christenskap soos ’n kruk om die werklikheid te vermy en hoe meer geraas hulle maak oor hulle geloof, hoe skynheiliger is hulle.”
Ná ’n hele paar minute se onafgebroke tirade, het Travis tot bedaring gekom. Amper as ’n vredeoffer, het hy gesê: “As daar ’n ewigheid is, is ek seker dat jy die beste daarvan gaan afkom omdat jy ’n pastoor is; ek sal seker maar so goed soos die meeste ander mense daarvan afkom.”
Die res van ons gesprek was aangenaam. Hy het nie my siening oor God verander nie, en ek het nie syne verander nie. Ons albei het gehoop dat die ekonomie spoedig sal verbeter en het op goeie voet gegroet.
Michelle, die jong student, langs wie ek tydens my tweede vlug gesit het, is ’n geheel en al ’n ander soort ateïs – ’n Christen-ateïs.

Eienskappe van ’n Christen-ateïs
Christen-ateïste is oral. Hulle woon die Katolieke Kerk by, Baptiste Kerke, Pinkster Kerke, selfs kerke waar die pastoor, ‘Jeee-susss Chrisss-tusss!’ sê, wanneer hy preek. Hulle gaan na kweekskole en Bybelskole, hulle is elke ouderdom, ras en beroep – en sommige lees selfs hulle Bybels elke dag, maar hulle leef soos Travis.
Voordat ons vliegtuig nog opgestyg het, het Michelle ’n gesprek aangeknoop. ’n Bie-tjie skrikkerig vir vlieg, was sy gretig om te gesels. Nadat sy haar geskeide ouers en haar saambly-kêrel beskryf het – wat tot die dood toe bang was om te trou – het sy my oor my lewe uitgevra.
Ek het van my ek-is-’n-pastoor-antwoord weggeskram en verduidelik dat ek getroud is en ses kinders het. Ná nog gesels oor koeitjies en kalfies, het Michelle my weer gevra wat my beroep is. Ek kon die onafwendbare nie langer uitstel nie: “Om die waarheid te sê, is ek ’n pastoor.”

Om ’n lewe van kompromie te leef
Hierdie onthulling het ’n stroom Christen-woorde en stories laat vloei. Met, “God het gesê,” en “die Here is goed”, wat hier en daar in die gesprek laat val word, het sy lief geglimlag terwyl sy beskryf hoe sy op 15-jarige ouderdom by ’n Christen-jeugkamp haar “lewe aan Jesus gegee het”.
Nadat sy daar opreg gebid het, was sy gretig om by die skool van haar geloof te getuig en ’n rein lewe te leef. Michelle het aan haar nuwe geloof in God vasgehou, maar het gou weer in haar ou weë verval.
Asof dit ’n biegstoel is, het Michelle voortgegaan om haar lewe se donkerste geheime uit te stort. Sy het haar kop laat sak toe sy toegee dat sy en haar saambly-kêrel dinge doen wat sy weet sy nie behoort te doen nie. Sy het my vertel dat sy graag kerk toe wil gaan, maar dat sy bloot te besig met haar studie en werk is.
Sy het baie aande gebid – meestal dat haar kêrel ’n Christen sou word, soos sy. “As hy net in Jesus glo, sal hy dalk met my wil trou,” het sy gesê terwyl sy haar trane afvee. Eindelik het Michelle een laaste belydenis gemaak: “Ek weet my lewe lyk nie soos ’n Christen se lewe moet lyk nie, maar ek glo in God.”
Ons almal sukkel
Welkom by Christen-ateïsme, waar mense in God glo, maar leef asof Hy nie bestaan nie. Al wil ek dit nie toegee nie, sien ek hierdie soort ateïsme in myself. Mense mag aanneem dat ’n pastoor nie met enige vorm van ateïsme sal sukkel nie, maar ek sukkel verseker. Ongelukkig kom Christen-ateïsme oral voor. Sonde is lekker – ten minste vir ’n rukkie. Dit kom egter altyd weer by jou spook, gewoonlik wanneer jy dit die minste verwag.
Daar moet ’n beter manier wees om te lewe. As jy eerlik voor God is – soos ek probeer om te wees – kan ons miskien saam ’n paar van ons skynheilighede afskud en ’n lewe leef wat waarlik eer aan Jesus bring.

’n Herstellende Christen-ateïs
Christen-ateïsme is ’n snelverspreidende geestelike pandemie wat kan vergiftig, siek maak en selfs ewige dood kan veroorsaak. Tog is Christen-ateïsme uiters moeilik om uit te ken – veral deur diegene wat besmet is.
Solank ek kan onthou, het ek in God geglo, maar ek het nie altyd geleef asof Hy bestaan nie. Vandag is my Christen-ateïsme nie meer so ’n groot probleem soos dit voorheen was nie, maar ek sukkel daarmee. Soos ’n herstellende alkoholis wat versigtig is om nooit nugterheid as vanselfsprekend te aanvaar nie, moet ek die lewe een dag op ’n slag aanpak.

Teenstrydighede
Baie jare gelede het ek begin om teenstrydighede op te merk tussen wat ek beweer ek glo, en hoe ek werklik geleef het. Ek het gepreek dat mense sonder Christus hel toe sou gaan, maar my lewe het gewys dat ek nie geesdriftig was om hulle te bereik nie.
Ek het gepreek dat gebed van uiterste belang is, maar my gebedslewe het byna nie bestaan nie. God se Woord het gesê my skatte moenie in hierdie wêreld wees nie, tog het materiële dinge ’n houvas op my gehad. Jesus het gesê: “Moet julle nie oor môre bekommer nie,” maar om my te bekommer was so maklik soos asemhaal. Hoe eerliker ek geword het, hoe meer het ek dit begin haat om sonder geloof te leef en hoe meer het ek na intimiteit met God verlang. “Wat dit ook al verg” het my hartsbegeerte geword.

Wegdryf van geesdrif na ongeërgdheid
Was daar ’n tyd in jou lewe toe jy nader aan God was as wat jy nou is? As jy soos ek is, het jy nie doelbewus geestelik weggedryf nie. Soos ’n klein lekplekkie in ’n binneband, het jou geestelike passie stadig maar seker uitgelek. In plaas daarvan om ’n ten volle toegewyde volgeling van Christus te wees, het jy onopsetlik ’n voltydse ma, of ’n voltydse student, of ’n voltydse boekhouer geword – en ’n deeltydse volgeling van Jesus geword.
Miskien is jy, soos baie ander, ’n lid van ’n kerk, maar is heimlik skaam oor jou verlede. Miskien het jy gehoor van God se liefde, maar jy is nog nie daarvan oortuig dat God jou geheel en al liefhet nie. Of, hoewel jy daarvan oortuig is dat God bestaan, is jou gebedslewe nie wat jy weet dit moet wees nie.

Jy weet dit, maar jy doen dit nie…
Miskien weet jy, soos so baie ander goedwillige Christene, wat God wil hê jy moet doen, maar jy doen steeds wat jy wil doen. Of jy wil werklik op God as jou voorsiener vertrou, maar jy vind dit so moeilik om dit in die praktyk te doen. Moontlik glo jy in die Hemel en hel, maar om jou geloof met ander te deel is steeds ’n vreemde gedagte, of doodeenvoudig net heeltemal te intimiderend vir jou, of jy mag in God glo, maar sien nie die nodigheid vir die Kerk nie.

Is dit genoeg om in Jesus te glo?
Hoewel God die enigste ware Regter is, is ek nie daarvan oortuig dat om bloot in Christus te glo, ’n Christen van jou maak nie. Selfs demone glo in Christus.
Ek bekommer my daaroor hoeveel mense mislei mag wees. In plaas daarvan om werklik as volgelinge van Jesus te leef, sus baie hulleself tot ’n vals gerustheid. Wat as hulle eintlik ‘kulturele Christene’ is, vals gelowiges?

Is jy gewillig om jou lewe te verloor?
“Want wie sy lewe wil behou, sal dit verloor; maar wie sy lewe ter wille van My verloor, sal dit terugkry. Wat sal dit ’n mens help as hy die hele wêreld as wins verkry maar sy lewe verloor, of wat sal ’n mens gee in ruil vir sy lewe?” Matt 16:25-26.
In plaas daarvan om te glo dat jy nooit kan verander nie, laat God se onbeperkte krag toe om jou te verander en jou van ’n lewe van vrees en kommer te bevry.

Hierdie artikel is ’n uittreksel uit ‘The Christian Atheist’, deur Craig Groeschel.

Toe ek ’n tiener was, was dit nie maklik vir ’n ou om pornografie in die hande te kry nie. Ek onthou hoe ek voor die versoeking geswig het en ’n Hustlertydskrif gekoop het toe ek in die hoërskool was. In die winkel het ek vir byna ’n halfuur lank heen en weer voor die tydskrifrak geloop. My handpalms was natgesweet en my hart het wild geklop. Uiteindelik het ek na die toonbank gestap, die tydskrif met die voorblad na onder neergesit en oogkontak met die kassier vermy terwyl ek die geld opgedok het.
Toe ek 18 word, het ek meer kordaat geword in my sonde en ’n ‘volwasse’ boekwinkel besoek (’n eienaardige naam daarvoor, omdat die mans wat hierdie goor bedrywe besoek het, nie soos volwasse grootmense opgetree het nie). In 1976 moes enigiemand wat eksplisiete pornografie wou sien, hierdie ellendige plekke, met skelkleurige uithangborde en toegeverfde vensters, besoek. Toe ek die parkeerarea binnery, was die hartkloppings weer daar.
Oortuig van sonde
Ek het die winkel in gehaas met my kop omlaag sodat niemand my van die straat af kon herken nie. Toe ek die grafiese foto’s op die tydskrifte op die rakke sien, het ek amper flou geword van ’n kombinasie van adrenalien, vrees, naarheid en skuldgevoelens. Ek het ’n dun, goedkoop tydskriffie gekoop en letterlik by die plek uitgehardloop.
Toe ek uitkom, het my oog op ’n bufferplakker geval wat ek ’n paar maande gelede op my motor geplak het, ná besluite wat ek tydens ’n Baptiste-jeugvergadering geneem het. Dit het gelui: “Die verskil in my is Jesus.” Skielik het ek nog sieker op die krop van my maag gevoel. Ek was reeds van my seksuele sonde oortuig; nou het ek besef ek is ’n huigelaar. Ek wou net van daardie plek af wegkom. Voordat die dag verby was, was die tydskrif wat ek gekoop het, in die vullisdrom. Ek het ellendig gevoel.
’n Paar dae later, terwyl ek op ’n warm dag besig was om die gras te sny, het ek oor ’n Bybelvers nagedink wat ek al baie keer in die kerk gehoor het. Ek het nie die verwysing geken nie, maar ek kon die vers in my kop parafraseer. “Gaan deur die nou poort in. Die poort wat na die verderf lei, is wyd en die pad daarheen breed, en dié wat daardeur ingaan, is baie. Maar die poort wat na die lewe lei, is nou en die pad daarheen smal, en dié wat dit kry, is min.” Matt 7:13-14.

Die breë en die smal weg
Ek het nog nooit tevore ’n visioen beleef nie, maar op daardie oomblik kon ek ’n vurk in die pad voor my sien. Ek het geweet dat ek ’n kruispad nader. Ek kon óf ’n toegewyde Christen wees, óf ek kon kies om ’n lewe van kompromie te leef. God was besig om my te wys dat ek die smal weg moet kies voordat ek verder enige tree in die verkeerde rigting neem. Ek is deur ’n skrikwekkende besef van die vrees van die Here oorweldig, maar ek het dit ook as Sy be-skermende liefde ervaar. Binne ’n paar dae het ek my lewe aan die heerskappy van Christus oorgegee.
Ek het hierdie verhaal met ’n groep studente gedeel wat ek by ’n Christelike kollege toegespreek het. Ek het geweet dat baie van hulle ook voor ’n geestelike kruispad staan. Ek het ook geweet dat hulle in die hedendaagse kubersekswêreld nie meer na volwasse boekwinkels hoef te gaan om pornografie in die hande te kry nie. Die stem wat my in 1976 na die middestad van Atlanta gelok het, het nou selfs skaamteloos en aanvallend geword, deur pornografie 24/7 op die web, TV en selfs selfone beskikbaar te stel.

Bid vir die Millenniumgenerasie
Die jongmense van vandag (11-29) – die sogenaamde Millenniumgenerasie* is voortdurend onder aanslag van versoekings wat kinders in die 1970’s glad nie mee te doen gekry het nie. Die stryd om ’n generasie vir Christus te behou, is hewig. Gesinne is in ’n gemors. Baie kinders is vaderloos. Die media het ons sedelike waardes binne ’n paar jaar geheel en al herskryf. Onverskillige en geleentheidseks word as ’n ‘normale’ tydverdryf onder 14-jariges beskou. Baie tieners het geen blootstelling aan die Evangelie nie; dus is die kanse maar skraal dat hulle ’n Bybelversie uit hulle kinderdae sal onthou of die prik van ’n skuldige gewete sal voel, soos ek jare gelede ervaar het.
Dit is hoekom ek my lewe aan gebed wy vir ’n geestelike herlewing onder die jonger generasie. Die duiwel het vandag se jeug opgeëis, maar dieselfde God wat onheil in my lewe afgeweer het, kan dit ook in hulle lewens doen.

*Millenniumgenerasie: word gedefinieer as die kinders van die ‘Baby Boomers’, gebore ná 1980 – 2000. Hulle is neo-liberaal in hulle politieke en godsdienstige beskouings, en is tegnologies kundig.

J. LEE GRADY het vir 11 jaar lank as redakteur van Charisma Magazine gedien en is tans ’n medewerker by die tydskrif. Jy kan hom op Twitter vind by: leegrady.

Die opstanding van Jesus Christus was ’n wonderwerk. Dit maak nie saak of jy in God glo of nie, dit maak nie saak of jy ’n filosofiese naturalis of ’n Christen is nie, die beskrywing en uitwerking van Jesus se wederopstan-ding, is waarlik wonderbaarlik.
Ongelowiges mag hierdie aanspraak bespot, maar laat ons verduidelik. Die opstanding is ’n wonderwerk op een van drie maniere – dit is óf:
1. ’n biologiese wonderwerk
2. ’n sielkundige wonderwerk
3. ’n teologiese wonderwerk

Voordat ons voortgaan, is daar twee kwessies wat aangeraak moet word.
Eerstens, opsie een en twee hier bo is natuurlik van aard (slegs verduidelikings van die opstanding) en dus verskil die definisie van ’n wonderwerk in hulle geval (’n hoogs onwaarskynlike, maar steeds natuurlike gebeurtenis) met die definisie daarvan in die derde opsie – waar die Bybelse definisie toepaslik is.
Tweedens, dit is belangrik om te onthou dat geen historiese geleerde, Christen, of ongelowige die kernfeite rondom die opstanding betwyfel nie.
Dit is:
• Jesus is gekruisig en begrawe
• Drie dae na Sy dood het Sy Liggaam verdwyn
• Daar was verslae van verskynings van Jesus aan gelowiges en ongelowiges tydens die verloop van 40 dae
• Die verskynings het die individue ver-ander en hulle het begin om Christus
se opstanding te verkondig, selfs al moes hulle ’n marteldood vir hulle getuienis sterf

Hierdie is die kernfeite van Jesus se opstanding en word nie deur enige ingeligte historikus, hetsy sekulêr of godsdienstig, betwis nie. As dit dan die geval is, kom ons ondersoek elk van die moontlike verduidelikings vir die opstanding.

Die opstanding van Jesus – ’n biologiese wonderwerk
Die opsie van ’n biologiese wonderwerk beweer dat Jesus nie werklik gesterf het nie, maar dat diegene wat Sy teregstelling uitgevoer het, slegs geglo het dat Hy dood is. Later, nadat Hy in die graf geplaas is, en teen alle biologiese en mediese waarskynlikheid in, het Hy weer bygekom, uitgekom, en asof Hy uit die dood opgestaan het, aan Sy dissipels verskyn.
Skeptici stel selde, indien ooit, hierdie opsie as ’n alternatief tot die Bybelse opstandingsverhaal voor. Om die waarheid te sê, ’n paar dekades gelede het ’n artikel in die ‘Journal of the American Medical Association gesê: “Gevolglik blyk verkla-rings wat op die aanname gebaseer is dat Jesus nie aan die kruis gesterf het nie, nie te strook met moderne mediese kennis nie.”
Die gebrek aan entoesiasme vir hierdie teorie is te wyte aan ’n paar sterk argumente daarteen.
• Die Nuwe Testament vermeld spesifiek dat Jesus voor Sy kruisiging geslaan en gegésel is. Geskiedenis wys dat géseling die dood van baie van die veroordeeldes veroorsaak het voordat hulle nog hulle aangewese kruis gehaal het. Die historiese Evangelies vermeld ook dat Jesus so verswak was weens Sy géseling dat Hy nie Sy kruis na Golgota kon dra nie (Matt 27:32); ’n duidelike aanduiding dat Sy kragte ingegee het
• Die Romeine was deskundiges van kruisigings. Hulle het geweet hoe om dood te maak; inderdaad, as ’n slagoffer wat tot die dood veroordeel is, oorleef het, is die soldate vir hulle agtelosigheid verantwoordelik gehou
• Johannes 19:34 sê dat ’n soldaat ’n spies in Jesus se sy gesteek het om seker te maak dat Hy dood is. Die beskrywing van bloed en water dui duidelik aan dat die pericardium(hartsak) geskeur het. Onmiddellike dood sou die gevolg gewees het as Jesus nie reeds weens die kruisiging gesterf het nie
• Jesus se dood is vlakby deur ooggetui-es, vriend sowel as vyand, waargeneem
• Nadat Hy van die kruis afgehaal is, is Jesus met skerp speserye afgespoel en in doeke toegedraai deur liefdevolle vriende wat sekerlik sou opmerk as Hy nog gelewe het
• Om hierdie oëverblindery uit te voer, sou Jesus in die graf moes bykom,
’n massiewe klip wegrol, die Romeinse wagte oorrompel (Matt 27:62-66) en dan aan Sy volgelinge en skeptici
verskyn
• Die dissipels se reaksie op ’n verminkte Jesus, vol skeurwonde ná Sy kruisiging, sou baie anders gewees het as wat die vier Evangelies vermeld. Niemand is ontbied om noodmediese behandeling te gee nie; in plaas daarvan het hulle Hom as die Here aanbid
Laastens, die opsie van ’n biologiese wonderwerk skep ’n baie ongunstige prentjie van Jesus se morele karakter. Dit beteken dat Jesus nie net ’n leuenaar was nie, maar veel erger.
As hy nie werklik gesterf en opgestaan het nie, moes Jesus Sy dissipels doelbewus mislei en jare lank weggekruip het, terwyl Sy dissipels aangehou, gemartel en vermoor is omdat hulle Sy vals opstanding verkondig het.
Om hierdie redes en ander, is die opsie van ’n biologiese wonderwerk ’n hoogs onwaarskynlike verduideliking vir die opstanding van Jesus.

Die opstanding van Jesus – ’n sielkundige wonderwerk
Die gewildste argument onder skeptici, soos Richard Carrier, is dat Jesus se volgelinge ’n sielkundige wonderwerk beleef het. Carrier skryf: “Ek glo dat die beste verduideliking, verenigbaar met beide wetenskaplike bevindinge en die oorblywende bewyse, is dat die eerste Christene hallusinasies van die opgestane Christus in die een of ander vorm beleef het. In die antieke wêreld was ervarings van ’n bonatuurlike aard, soos om geeste, gode en wonders te sien, nie alleen aanvaar nie, maar ook aangemoedig.”
Wanneer ’n mens egter die opsie van ’n sielkundige wonderwerk van naderby ondersoek, verkrummel dit onder die gewig van talle strydige argumente:
• Om enige geloofwaardigheid te hê, vereis die sielkundige wonderwerk ’n leë graf. En, as die dissipels hallusinasies beleef het en bloot mislei is om te glo dat Christus leef, wie het dan die liggaam gesteel? Sekerlik sou Jesus se vyande dit nie gesteel het nie. Wie bly dus dan oor? Wie sou so ’n risiko neem om die lyk te steel?
• Die opsie van die sielkundige wonderwerk bly ook in gebreke om verantwoording te doen vir die feite agter Jesus se verskynings ná Sy opstan-
ding. Is hallusinasies ’n geloofwaardige verduideliking? Jesus het nie net een keer nie, maar talle kere verskyn; nie net aan een persoon nie, maar verskillende persone; nie net aan individue nie, maar ook aan groepe; nie net op een plek nie, maar op verskeie plekke; nie net onder een omstandigheid nie, maar onder verskeie omstandighede; nie net aan gelowiges nie, maar ook aan ongelowiges, skeptici en selfs vyande
• Die Evangelie se verslae beklemtoon die feit dat die dissipels geensins verwag het dat Jesus uit die dood gaan opstaan nie; trouens die dissipels het gedink dat hulle Jesus nooit weer sou sien nie. Hulle het nie enige oortuiging gekoester dat hulle vermoorde leier lewend aan hulle sou verskyn nie. Daar word duidelik uitgebeeld dat die dissipels nie Jesus se voorspellings oor Sy opstanding begryp het nie. (Lukas 18:31-34). Hulle was self skepties. Hierdie mentaliteit is veelseggend omdat dit daarop dui dat hulle hulleself nie tot ’n mistiese toestand opgesweep het nie
• Die Joodse geloof het uitgesien na ’n opstanding aan die einde van die wêreld, maar niemand het nog ’n ewige opstand voor daardie aangewese tyd verkondig nie (Daniel 12:2 en Johannes 11:24). Hierdie feit versterk verder die argument dat die dissipels nie die
opstanding van Jesus enigsins verwag het nie
• Dit is die moeite werd om uit te wys dat skeptici en vyande van Jesus, insluitend ongelowige lede van sy eie familie, daarop aanspraak gemaak het dat hulle hom ná Sy kruisiging in lewende lywe gesien het. Vanuit ’n sielkundige oogpunt beskou, het hierdie mense geen rede gehad om ’n verskyning te versin van iemand waarin hulle in die eerste plek nie geglo het nie

Laastens, skeptici bied ook kognitiewe dissonansie as ’n verweer aan vir die sielkundige wonderwerkopsie. Kognitiewe dissonansie impliseer dat mense gemotiveerd is om die psigiese ‘spanning’ tussen die werklikheid, en wat hulle wil hê die werklikheid moet wees, te verminder. Hulle verander dus hulle houding, oortuiging en optrede sodat hulle kan ‘kry wat hulle wil hê’. Byvoorbeeld, die jakkals in die fabel wil druiwe hê, maar die werklikheid is dat hy die druiwe nie in die hande kan kry nie, daarom verander hy sy houding: die druiwe is suur en nie die moeite werd nie. Dié wat sinies is, sê dat die dissipels so graag wou hê dat Jesus hulle Messias moes wees dat, toe hulle met die realiteit van sy teregstelling gekonfronteer is, hulle psigiese aanpas-sings gemaak het om vir hulle verdriet te vergoed. Skielik het Jesus uit die dood teruggekeer – of so het die dissipels hulleself wysgemaak.
Enige argument wat op kognitiewe dissonansie gebaseer is, misluk daarin om twee kernfeite van die opstanding te verduidelik: die liggaam wat verdwyn het en die verskyning van Jesus aan Sy vyande en diegene wat getwyfel het. Bowendien kan ’n argument aangevoer word dat dit die skeptici van die opstanding is wat aan kognitiewe dissonansie ly. Hulle wil so graag hê dat Jesus dood moet wees, dat hulle die psigiese aanpassings maak wat nodig is om die bewyse te ignoreer of verkeerd uit te lê.
Hoewel gewild, het die opsie van die sielkundige wonderwerk baie gebreke en kan dit nie ernstig oorweeg word as ’n verduideliking vir die opstanding nie.

Die opstanding van Jesus – ’n teologiese wonderwerk
Die opsie van die teologiese wonderwerk beweer dat God Jesus uit die dood opgewek het. In teenstelling met die eerste twee opsies, wat suiwer natura-listiese verduidelikings is, sluit die teo-logiese wonderwerk nie die bonatuurlike uit nie. Dit betrek ’n ‘bo’-natuurlike Skepper en outomaties laat dit dus ware wonderwerke toe. Die outeur, C.S. Lewis sê: “As ons God erken, moet ons wonderwerke erken? Inderdaad, inderdaad, jy het geen verweer daarteen nie. Dit is die ooreenkoms.”
Die opsie van die teologiese wonderwerk maak aanspraak daarop dat die Nuwe Testament betroubaar van Jesus se opstanding verslag lewer. Dit bevestig ook die geskrifte van die vroeë kerkvaders aangaande die opstanding, soos hierdie aanhaling van Polikarp (’n dissipel van Johannes): “Want hulle het nie die teenswoordige eeu liefgehad nie, maar Hóm wat tot ons voordeel gesterf het en ter wille van ons deur God opgewek is.”
Die hoofrede waarom kritici hierdie opsie verwerp, is dat hulle, in navolging van hulle anti-bonatuurlike vooroordeel, God as ’n moontlikheid reeds vooraf uitgeskakel het. Dit is nie ’n oorsig van die bewyse nie, maar ’n verbintenis tot naturalisme wat veroorsaak dat skeptici die opstanding, die teologiese wonderwerk, as ’n moontlikheid uitsluit.
Wanneer ’n denkende persoon egter die universeelaanvaarde historiografiese (geskiedskryfkundige) maatstawwe nagaan wat gebruik word om enige geskied-
kundige verslag te ondersoek (bv. verklarende gesag, verklarende omvang, aanneembaarheid, en sy teenteorieë ver verbysteek), verskyn die opsie van die teologiese wonderwerk as die beste moontlike verduideliking vir Jesus se opstanding.
As dit die geval is, kan die rasionele persoon beswaarlik beskuldig word as hy/sy, op grond van die bewyse en ’n toewyding tot onbevooroordeelde histiografiese ondersoek, tot die gevolg-trekking kom dat ’n Goddelike wonderwerk daardie eerste Paasoggend geskied het.
In opsomming van hierdie standpunt, het dr. Thomas Arnold, die voormalige voorsitter van moderne geskie-denis aan Oxford en outeur van die gerespekteerde drie volumes ‘History of Rome’ gesê: “Ek is daaraan gewoond om baie jare lank al die geskiedenis van ander tydperke te bestudeer en om die bewyse van diegene wat daaroor geskryf het te ondersoek en op te weeg. Ek is nie bewus van enige gebeurtenis in die geskiedenis van die mensdom wat deur vollediger bewyse van enige aard bevestig word, as die Godgegewe teken – dat Christus gesterf het en weer uit die dood opgestaan het nie.

Skilderye © gebruik met toestemming van Howard Lyon Fine Art: www.howardlyon.com
Artikel deur: www.gotquestions.com

Die uitstaande kenmerk van God se kinders is dat hulle Hom liefhet en Hom in alles wil gehoorsaam. Hulle wil by Hom wees, na Hom luister en doen wat Hy vra. Dit beteken eintlik dat God se kinders lief is vir God se Woord en tyd daarvoor maak. Hulle sal daarom daaraan uitgeken word dat hulle die Bybel getrou en biddend lees omdat hulle wil onderskei wat God van hulle vra en wanneer hulle God se stem so gehoor het, doen hulle onmiddellik wat Hy vra.

Bereid om te verander
Die uitstaande kenmerk van die Christendom is die gewilligheid om te verander. Elke Christen streef daarna om al meer soos Jesus te word. Om eenmalig tot bekering te kom is belangrik, maar dan is dit net so belangrik om ’n pad van daaglikse bekering te stap, wat heiligmaking genoem word. Elke Christen het daarom die begeerte om heilig te word en voortdurend te verander.

Kinders van die reformasie
Martin Luther het die Reformasie begin deur standpunt in te neem met 95 stellinge oor sake wat nie meer in ooreenstemming met die Bybel was nie. Die Kerk van sy tyd het die waarhede van die Bybel ter wille van tradisie en eie sieninge laat vaar. Hy het aangetoon dat dit nie die waarheid is om heiliges se beelde, of Maria, of die hoof van die kerk te aanbid nie.
Mense word nie van sonde bevry eers wanneer hulle by ’n priester gebieg het nie. Geld en aalmoese kan jou nie vrykoop van sonde nie. Redding kom slegs van God, deur genade. Tetzel se aflaatstelsel, wat mense geld laat betaal het om gestorwenes uit die vagevuur te bevry, is van die bose. Die volk was onkundig omdat hulle nie ’n Bybel gehad het en nie die Latynse vertaling van die Bybel kon verstaan nie. Luther het die hervorming voortgesit deur die Bybel in verstaanbare Duits te vertaal. Só kon Christene weer leer om die Bybel te lees en te hoor wat God vir hulle sê.

Die slagspreuk is verdraagsaamheid!
Die gees van ons tyd basuin dit uit dat ons nie meer die Bybel so ernstig moet opneem asof dit absoluut is en die hoogste gesag dra nie. Mense verhef hulle bo die Skrif en besluit dan wat hulle pas, wat hulle wil aanvaar en wat hulle nie meer as geldig beskou nie. Hulle sê ons moet tegemoetkomend wees en aanvaar dat elkeen se siening op ’n manier ook reg is; dat die grootste gevaar is om fundamentalisties te wees en deur jou standpunte aanstoot te gee. Die kultuur van ons tyd verkondig dat daar geen vaste waardes is nie. Menseregte is wat eintlik tel.
Niemand kan eintlik meer met sekerheid sê wat God se standpunt en beginsels is nie. Uiteindelik redeneer mense dat ons só verdraagsaam moet wees dat alle godsdienste reg is en die waarheid beet het. Ongelukkig is verdraagsaamheid dikwels eensydig.

Liberalisme die vyand van die Woord
Die Woord van God het al hoe meer irrelevant begin raak. Liberalisme het die krag van God se Woord begin afwater. Die Bybel word in sekere lande verbied en selfs in Westerse lande uit die openbare oog geskuif. George Barna het in Amerika bevind dat baie Christene nie meer aan absolute waarhede glo nie.
Vyf van die Tien Gebooie kon nie eers deur 60% Amerikaners opgenoem word nie. Die helfte hoërskoolkinders het gedink dat Sodom en Gomorra met mekaar getroud was. ’n Geslag is besig om sonder die Bybel groot te word en daarom ontbreek die krag van God se Woord.

Ondergrawe die gesag van die Bybel
In koerante en in die media word daar dikwels eerder oor die Bybel twyfel gesaai as wat die waarhede daarvan verkondig word. Mense wat die Skrif bevraagteken, kry maklik toegang tot publisiteit. In een jaar is meer as ’n miljoen boeke van skrywers wat die Christendom pertinent afkraak, verkoop. Ons leef in ’n tydperk waar daar vyandigheid teenoor die Woord van God is. Gebeure wat die waarhede van God se Woord bevestig, word dikwels nie as noemenswaardig beskou en gepubliseer nie. Iemand wat spot en die Bybel belaglik maak en God bevraagteken, sal soms eerder ’n verhoog in die openbare media kry.

Die geheim vir groei.
Ons weet dat waar die Bybel as God se Woord geëer en gehoorsaam word, is daar groei en geestelike krag in ’n gemeente of ’n Christen se lewe. In ’n ondersoek onder 500 kerke in Amerika is bevind dat een van die vier grootste redes vir groei in ’n kerk is waar die Woord van God as basis van die gemeente se beleid, prediking, bestuur en besluite gehandhaaf word. Gemeentes wat die gesag van die Bybel nie hoog ag nie, groei nie geestelik nie.
Kom ons maak hierdie jaar ’n begin in ons eie lewe en ook in die kerk om weer terug te keer na die Bybel en voor God se gesag te buig. Sola Scriptura. (‘Die Skrif alleen’)

DIRKIE VAN DER SPUY, leier van Moreletapark Assosiasie – die nasionale en internasionale uitreikfokus van die NGK Moreletapark. 021 997 8066 of www.moreletapark.com