Op dieselfde oomblik wat ons sen¬dingstasie deur die nasionale Islamitiese regering in Soedan gebombardeer is, was mede-sendelinge besig om ‘Versoeningsoptogte’ in die Midde-Ooste te organiseer ten einde verskoning vir ‘Die Kruistogte’ te vra.
Dit was nogal bisar gesien in die lig van die feit dat ons kerkdienste en skole onder lug- en artilleriebombardement deur die ‘heilige oorlogvoerders’ was. Sommige is van mening dat die Kruistogte die ‘aanvang van die vyandigheid tussen Islam en die Weste’ was nadat hulle vyf eeue lank vreedsame naasbestaan geniet het.

Wat het die Kruistogte voorafgegaan?
Die Kruistogte het eers begin nadat die Islamiete reeds vyf eeue lank ’n Heilige Oorlog gevoer het. Meer as twee derdes van die bevolking wat voorheen Christene was, is oorwin, uitgewis of moes hulle onder dwang tot Islam bekeer. Kort na die verowering van Jerusalem in 638, is Christen-pelgrims aangeval, uitgemoor en gekruisig. Moslem-regeerders het Christene vir geld afgepers en kerke geplunder.
In die agtste eeu het Moslem-regeerders alle vertoon van die Kruis in Jerusalem verbied. Hulle het ook die strafbelasting (jizya) vir Christene verhoog en hulle verbied om in enige godsdienstige onderrig, selfs van hulle eie kinders, betrokke te wees! In 772 het Calipha al Mansur beveel dat die hande van alle Christene en Jode in Jerusalem gebrandmerk moes word. In 923 is ’n nuwe vlaag kerkverwoesting deur Moslem-regeerders van stapel gestuur.
In 937, het Moslems op Palmsondag op ’n plunderingstog Jerusalem se strate ingevaar en die Kerk op Golgota en die Kerk van die Opstanding geplunder. In 1004 het Caliph Al-Hakim ’n gewelddadige vlaag ontketen waarin kerke afgebrand en vernietig is, kerkeiendom gekonfiskeer en Christene en Jode op wreedaardige manier uitgewis is. Die volgende tien jaar is 30 000 kerke vernietig en ’n ontsettende aantal gelowiges is onder dwang tot Islam bekeer of koelbloedig doodgemaak.
In 1009 het Al-Hakom beveel dat die Kerk van die Heilige Graf en die Kerk van die Opstanding in Jerusalem vernietig moes word. Toe die Seldjoek-Turke Jerusalem in 1077 binnegevaar het, is meer as 3 000 mense, insluitende duisende Christene, vermoor. Dit was in dié stadium dat die Christen-keiser van Bisantium, Alexius I, by die Westerse kerke om hulp aangeklop het.
Pous Urban II het in 1095 die ridders van Europa by die Raad van Clermont uitgedaag: “Die Turke en Arabiere het ons broer¬s in die Ooste aangeval. Baie van hulle is doodgemaak of gevange geneem en die kerke vernie¬tig. Op grond hiervan doen ek ’n beroep op alle mense, wat ookal die rang: voetsoldate of ridders, ryk of arm, om hierdie Christene onmiddellik te hulp te snel…”
Daar is nooit tydens hierdie oproep tot die Kruistogte een woord van bekering of verowering gepraat nie. Hulle moes dood¬eenvoudig die Islamitiese invallers uit die betrokke lande verjaag.

Wanopvattings
Die mite dat die Kruistogte nie uitgelok is nie en imperialistiese aksies teen vredeliewende, inheemse Moslem-bevolkings was, is doodeenvoudig nie waar nie. Dit is eweneens absurd om te glo dat die Kruisvaarders gulsige plunderaars was wat slegs op persoonlike gewin uit was. Diegene wat deel van die Kruistogte was, het dit veel eerder as ’n opoffering as vir persoonlike gewin gedoen. Die Kruistogte was, om die waarheid te sê, bitter duur.
Baie Kruisvaarders moes hul eiendom verkoop om geld vir die lang tog na die Heilige Land te bekom, wel wetende dat die kanse op terugkeer in lewende lywe maar skraal was. Die meeste wat dit wel oorleef en teruggekeer het, het niks gehad om vir hul moeite te toon nie.
Die mite wat deesdae die rondte doen dat die Kruisvaarders daarop uit was om Moslems tot die Christendom te bekeer, is ’n polities-gemotiveerde fantasie. Enige mens kan maar die geskrewe geskiedenis nagaan en sal absoluut geen bewys vind dat die Kruisvaarders die Sarasene of die Turke tot die Christendom wou bekeer nie. Die Kruisvaarders het hulself as pelgrims beskou wat Christen-lande van die invallers wou bevry en weer vir die Christene in besit neem.

Mites van die geskiedenis
Die uitbeelding van Saladin as genadig en grootmoedig, is ’n absolute mite. Toe hy die Kruisvaarders op 4 Julie 1187 by Hattim gevange geneem het, is hulle op sy bevel in massas uitgemoor. “Hulle moet in ooreenstemming met die Koran 47:4 ‘Wanneer jy ongelowiges op die slagveld ontmoet, kap hulle nekke af’, uitgemoor word.” Saladin se sekretaris, Imad, het verslag gedoen dat dit is wat gebeur het.
In 1148 het die Moslem-bevel¬voer¬der, Nur ed-Din, beveel dat elke Christen in Aleppo uitgewis moet word. In 1268, toe Mamluk Sultan Baybars Antiochië ingeval het, het hy seker gemaak dat alle mans uitgemoor en die vroue as slawe verkoop is, terwyl alle Kruise in kerke vernietig, Bybels opgeskeur en verbrand en die grafte van Christene ontheilig is.
Op 29 Mei 1453 is die grootste stad van daardie tyd, Konstantinopel, deur die Moslems ingeval. Elkeen wat hulle in die strate teëgekom het – mans, vrouens en kinders – is onmiddellik doodgemaak. Die bloed het soos riviere in die strate vanaf Petra tot by die goue horing afgevloei.

Duidelike gevaar
Tydens die eerste eeu van Islam-oorheer¬sing, het Moslem-weermagte die hele Europa ingeval. Spanje het agt eeue lank onder Islam gely. In die 14de eeu is ook Griekeland, Bulgarye, Serwië, Masedonië, Albanië en Kroasië deur die Moslems binnegeval. In 1426 het die Egiptiese Moekloeks Ciprus ver¬ower en in 1395 het die Moslems Nikopolis aan die Donou-rivier verower. In 1444 is Varna in Hongarye ingeneem en in 1456 het die Turke Belgrado beset en selfs probeer om Rome te verower. Daar het hulle egter in die stof gebyt. Die Moslems het Wenen in 1529 probeer verower en het ook in 1683 ’n po¬ging aangewend, maar hulle is egter deur 30 000 Poolse perderui¬ters onder die Poolse koning, koning Jan Sobieski III, verjaag.

Was die Kruistogte ’n mislukking?
Die volgehoue uitbeelding van die Kruistogte as ’n mislukking, word dus nie deur die geskiedenis onderskryf nie. Dit het veroorsaak dat die Moslems vir die eerste keer na vyf eeue van voortdurende aanval, op die agtervoet geplaas is. Die Kruistogte het vir Europa nie net tyd nie, maar letterlik eeue verseker. Op ’n baie kritieke tydstip het hulle ’n verdeelde Europa verenig, die Moslem-invallers teruggedryf en vrede en veiligheid, wat eeue lank ongekend in Europa was, verseker. As gevolg van die geweldige opofferinge van die Kruisvaarders, het Christene in Europa ’n Geestelike Herlewing en Bybelse Hervorming beleef wat geïnspireer is deur die groot herlewing van geleerdheid, wetenskaplike eksperimentering, tegnologiese vooruitgang en bewegings wat tot groter vooruitgang en vryheid, meer as ooit in die geskiedenis, gelei het.
Om ’n idee te kry van hoe Europa moontlik vandag daar kon uitsien, sou die Islamiete in hul pogings geslaag het, kan ons maar net na die voormalige Christelike beskawings van Egipte en moderne Turkye kyk. Koptiese Christene maak nou slegs 10% van die totale Egiptiese bevolking uit en word baie erg onderdruk. Wat vandag as Turkye bekendstaan, was eens die lewenskragtige, Christelike Bisantynse Ryk – die ekonomiese en militêre supermoondheid van daardie tyd. Ons vind vandag dat die eens florerende Christelike beskawing van ’n duisend jaar, geheel en al uitgewis is.

’n Reaksie op die Heilige Oorlog
Die Kruisvaarders het bloot op vyf eeue van genadelose Islamitiese Heilige Oorlog reageer. Die Midde-Ooste was die geboorteplek van die Christelike Kerk. Dit was die Christene wat deur die Seldjoek-Turke ver¬ower en verdruk is. Baie van die dorpe in die Midde-Ooste het die Kruisvaarders as bevryders verwelkom. Dit was baie beslis nie die Kruisvaarders wat die aggressiewes was nie; dit was die Moslem-weermagte wat Islam vanaf Saoedi-Arabië oor die hele Christelike Noord-Afrika tot in Spanje en selfs Frankryk versprei het.
Moslem-weermagte het hul pad deur sommige van die grootste Christelike stede in die wêreld, soos Alexandrië, Kartago, Antiochië en Konstantinopel, gemoor. Hierdie Moslem-invallers het meer as 3 200 Christen-kerke in die eerste 100 jaar van Islam-oorheersing vernietig.

Verdedig geloof ten alle koste
Wanneer ons aan die Middeleeue dink, dink ons onwillekeurig aan Europa in die lig van wat dit geword het, eerder as wat dit eens was. Die feit is, die supermoondheid van die middeleeuse wêreld was Islam, en nie die Christendom nie. Die Kruistogte was ’n geveg ten alle koste met onooglike, lang toevoerlyne en verlammende ontoereikende logistiek. Dit was reg van die begin af ’n Dawid-teen-Goliat-situasie.
Die kanse op sukses tydens die eerste Kruistog was hoogs onwaarskynlik. Hulle het geen leier, geen bevelstruktuur, geen toevoerlyne en geen gedetailleerde strategie gehad nie. Die eerste Kruistog het bloot uit duisende toegewyde krygers bestaan wat diep in die vyandelike gebiede, duisende kilometer van die huis af, inbeweeg het. Baie van hulle het van honger, siekte of aan hulle wonde gesterf. Dit was ’n ruwe veldtog en tog is Jerusalem teen 1099 ver¬ower. Was dit nie vir die Kruistogte nie, sou Europa in die hande van Islam gewees het en die VSA en Suid-Afrika sou nooit bestaan het nie.

Die Kruistogte was nie ‘plunderwaansin’ nie
Die Christelike Geskiedenis Instituut het reeds daarop gewys dat die uitbeelding van die Kruistogte as blote plundery, ’n skreiende onkunde van die geografie sowel as die geskiedenis verraai. Die grootste aantal Kruisvaarders is deur die Kruistogte verarm en finansieel geruïneer. Die Kruisvaarders het deur groot opoffering en persoonlike koste, hul huise en families agtergelaat en meer as 3 000 km oor onherbergsame terrein gereis – en die kortste Kruistog het vier jaar geduur. As in ag geneem word dat slegs 10% van die Kruisvaarders perde gehad het en 90 % voetsoldate was, maak dit geen logiese sin om te redeneer dat die kruisvaarders soveel geplunder het dat dit meer was as wat hulle self in die proses verloor het nie. Baie van die Kruisvaarders het hulle huise en plase verloor ten einde hul betrokkenheid by die Kruistogte te finansier.

Handhaaf die eer van die Heer
Moontlik kan selfverheerlikende, materia¬listiese agnostici van die 21ste eeu nie verstaan dat sommige mense deur iets anders as blote finansiële gewin gemotiveer kon wees nie, maar die feit bly staan dat daardie mense opofferinge vir hul godsdienstige oortuigings gemaak het en om ander te help. Daar was ook ’n begeerte om vir die eer van die Here op te staan en te veg. Sy kerke is juis vernietig en Sy Godheid deur die Mohammedaanse aggressors ontken. Die Kruisvaarders was dus in ’n verdedigende oorlog ten einde Christen-lande van die Moslem-invallers terug te eis. Ons mag moontlik nie hul oortuigings deel, of met hul metodes saamstem nie, maar ons behoort die Kruisvaarders in die lig van die werklikhede van die 11de en 12de eeu te evalueer en nie ons standaarde of politieke oortuigings op ’n anachronistiese wyse op hulle projekteer nie.

Heilige Oorlog versus die Evangelie
Die woord ‘Kruisvaart’ kom nie in die Bybel voor nie en word ook nie deur die Christendom vereis nie. Die Heilige Oorlog, egter, is die sesde pilaar van Islam en die tweede belangrikste bevel van Mohammed. Dit word nie net aanbe¬veel nie, maar ook deur die Koran beveel.
Die Kruistogte het baie eeue gelede reeds geëindig, maar die Islamitiese Heilige Oorlog word nog tot vandag toe gevoer. Miljoene Christene is deur die eeue heen deur Islamitiese militante vermoor. Christene is voortdurend, en word tot vandag toe, deur Islamitiese militante in Indonesië, die Filippyne, Soedan en Nigerië vermoor.
Voordat Christene dus oor hul voete val om verskoning vir die Kruistogte, wat meer as 700 jaar gelede beëindig is, aan te bied, sal dit wys wees om eers baie betroubare bronne te ondersoek en te bestudeer om te sien waaroor die Kruistogte werklik gegaan het.

Stephan Joubert was al midde-in omstredenheid gedompel – juis oor sy teologie wat as ‘alternatief’ en in oor¬eenstemming met die ‘Opkomende Kerk’ beskou word. JUIG! het onlangs ’n artikel deur ’n skrywer, wat na Stephan verwys het as iemand wat onbybelse sie¬¬n¬ings oor sekere aspekte het, gepubliseer. Stephan het sy standpunt oor sekere kernwaa¬r¬hede van die Christelike geloof aan ons ge¬stuur. Ons het besluit om ’n insiggewende onderhoud met hom te publiseer waarin hy die kans gegun word om volledig te -verduidelik waarin hy glo.

Wat is vir jou die wonderlikste van Christenskap?
As jy eers iets snap van verlorenheid, verstaan jy wat die nuwe lewe wat Christus alleen gee, is. Dat God my gered het om Christus ontwil toe ek teen die Hemel rebelleer het, is te groot vir my verstand. Dat God my en ander mense wat dood was in die gemors van ons eie sonde gered het, en dat Hy ons Sy kinders noem, is te groot om te verstaan. Dat God ons harte deur die Gees se werk verander om Hom ‘Vader’ te noem, maak my opgewonde oor Christenskap. Ons was almal eers gevangenes in die opposisie se doodskampe, maar nou volg ons Jesus as ons Heer! Die wete, saam met Philip Yancey, dat niks wat ek ooit gedoen het, tans doen, of in die toekoms gaan doen, kan veroorsaak dat God my meer of minder liefhet nie. Hy het my lief! Dit is die hoogtepunt!

Wonderwerke gebeur elke dag met Christene. Gee vir ons ’n voorbeeld van iets wat die Here vir jou persoonlik gedoen het.
’n Paar jaar gelede was ek in ’n motorka¬ping betrokke. Die ouens het ’n 9 mm-pistool teen my nek gedruk, ek het gehoor hoe die pistool oorgehaal word. Toe weet ek dis klaarpraat met Joubert. Hier gebeur die slottoneel van my lewe. Al wat ek oorgehad het, was een gebed: “Here, ek is nou-nou tuis!” Die ouens het my egter nie geskiet nie en is weg met die motor. Skielik het alles wat ek oor Jesus geglo het, sin gemaak. Ek het besef ek het die Here eintlik binne my eie geriefsones gedien en het toe gekies om Hom dieper die storm in te volg. Daar en dan het ek my voltydse professoraat by Tuks bedank en op die avontuur van my lewe agter die Here begin aanstap.
Goddank, my gesin was bereid om saam met hulle eggenoot en pa die stormwaters in te swem. Nou nog is ons koppe soms onder en ander kere weer bo, maar Christus is ons Lewensredder! Sy roeping is ondubbelsinnig: om op eietydse, maar Skrif-geankerde maniere, in die kerk en in die nie-Christelike wêreld Koninkryk-saad te saai.

Jy word daarvan beskuldig dat jy deel van die ‘Opkomende Kerk’ is. Hoe definieer jy die ‘Opkomende Kerk’?
Mag ek eerlik wees, en dit is nie retories bedoel nie, ek is nie meer seker wat ‘Opkomende Kerke’ is nie. Vir die meeste mense wat daarteen gekant is, is dit ’n konkoksie van post-moderne, liberale teologieë en esoteriese handelinge wat onder een sambreel saamgevoeg word. Ek het dit aanvanklik verstaan as ’n manier van kerkwees wat weer ’n hart vir vreemdelinge ontdek en waar die liefde van Christus hande en voete in nuwe verhoudings kry. Nou is hierdie term egter so gekontamineer dat g’n mens dit bykans meer op ’n vriendelike manier kan gebruik nie. Tog, aan die ander kant is daar ‘genuine’ opkomende denkers en kerke wat slegs in die leer van Jesus belangstel ten koste van Sy sterwe en opstanding.
Dan word Jesus eintlik maar net ’n buitengewone rabbi en nie ook die Seun van God wat gesterf en opgestaan het nie. Sommige ‘emergents’ dreig ook in die rigting van sosiale bevrydingsbewegings. Om hierdie rede het mense soos Dan Kimball, Len Sweet en Erwin McManus, wat oorspronklik deel was van opkomende gestaltes van kerkwees, hulle hieruit onttrek en voel glad nie meer tuis onder hierdie benaming nie.

Wat is die verskil tussen Post-mo¬dernisme en die ‘Opkomende Kerk’?
Post-modernisme het ’n sambreelterm geword om almal wat ‘anders’ is as anti-christelike indringers in die kerk te etiketteer. Wanneer daar met post-modernisme bedoel word dat alle absolute waarhede weg is, dan verskil ek ook daarvan. (Tog sê vele moder¬niste dit ook).
Wanneer post-modernisme egter bloot net na die feit verwys dat die morderne era van linkerbrein-aandrywing (logika en beredenering) en magsbehepte ideologie met egte verhoudings en groter nabyheid aan mekaar vervang is, beteken dit iets anders. Helaas, omdat post-modernisme met die soge¬naamde ‘Opkomende Kerk’ as Sodom en Gomorra saamgebondel word, is enigeen wat waag om sulke taal te gebruik, by voorbaat skuldig.

Word toepaslikheid/relevantheid met die ‘Opkomende Kerk-bewe¬ging’ verwar?
Beslis! Daar’s ’n reuse verskil tussen eietydse profete van God wat in eietydse taal, simbole en gedrag bekendmaak, en dwaalleraars wat sonder enige vrug op hul bedie¬nings net verwarring saai.
Omdat baie gelowiges nie hierdie onderskeid snap nie, word die onkruid soms saam met die koring uitgeruk. Dalk het ons vergeet wat Jesus hieroor in Matteus 13 leer om mekaar met die liefde van Christus aan te hoor en om eers ’n paar myl in mekaar se skoene af te lê. Nog ’n Bybelse meetinstrument is om na die vrug op mense se bedie¬nings te gaan kyk.

Is dit korrek om te sê dat Rob Bell en Brian McClaren deel van die ‘Opkomende Kerk-beweging’ is op grond van die onortodokse en kontroversiële dinge wat hulle sê?
Dit lyk asof Brian McLaren in sy nuutste pu¬blikasies al hoe meer op die roete van be¬vrydingsteoloë stap. Op sy beurt het Rob Bell se ‘Love Wins’ ons, na my mening, nie ’n guns gedoen nie. Hulle is nie hier om hulleself te verdedig nie, maar ek sou graag ’n dag saam met Rob wou deurbring en sy eksegese wou toets.
Die tema wat Jesus die derde meeste in sy preke aanspreek, is juis die komende eind¬oordeel. Dit is nie vir Jesus ’n metafoor nie, maar ’n fisiese realiteit. Ook sou ek vir Bell wou vra hoekom hy gedurig in ‘Love Wins’ op die feit dat God se liefde en die ewige straf wedersyds uitsluitend is, sinspeel. God definieer Self die aard van Sy liefde. Hiervolgens is straf Sy allerlaaste opsie. God se groot antwoord op die ewige oordeel is juis om hier en nou Christus as Antwoord te stuur. God se liefde sê die ewige straf is nie van toepassing op elkeen wat Christus bely nie.

Hoekom, dink jy, is mense van mening dat jy deel van die ‘Opkomende Kerk-beweging’ is?
Ek ver¬kies om nie mense by die naam aan te haal nie, dan speel ek saam in die spel van ’n oog vir ’n oog. ’n Paar jaar gelede het ek ie¬wers gesê: ‘Waarheid is in alle godsdiens¬te te vind’. Hierdie sinsnede is uit verband geruk as sou ek dit teenoor die unieke redding van Jesus gestel het. Al wat ek bedoel het, is dat algemene waarhede, soos die feit dat die huwelik heilig is of dat moord en diefstal verbode is, in alle godsdienste juis goeie aanslui¬tingspunte vir ons as Christene in gesprekke met nie-Christene is.
Vorige kontakte met oorsese spre¬kers, soos Ron Martoia, is gebruik om ’n ‘conspiracy¬ theory’ van ons twee se si¬ni¬stere plan¬ne om kerke te infiltreer, op te tower. Al het ek oor die afgelope drie jaar letterlik geen kontak meer met Martoia nie, en al het ek geen insae in enigiets wat hy sedert ’n paar sporadiese optredes ongeveer vier jaar gelede gedoen het nie, word sulke stories steeds lewend gehou.
Tussendeur word stukkies en brokkies uit my boeke en ander publikasies, wat die Evangelie onbeskaamd bely, beskryf, daaroor gereflekteer en leweloos uit konteks geruk. Nogtans is my teologie elke dag in die dagblad ‘Beeld’ te sien waar ek ’n rubriek het. Of op e-kerk se webblad en in al my boeke en preke. Ek moet bely ek het gekies om nie sulke verdagmakers se geskrifte of webblaaie te lees of om debat met hulle te voer nie. Wanneer iemand my soms vertel watter spookbeelde daarin opgetower word, en met watter venyn dit gedoen word, skud ons maar net ons koppe oor sulke ‘never ending stories’. ‘Vriendelike vuur’ is so tragies! Volgens Matteus 7 het dit ook konsekwensies voor God!

Glo jy in die onfeilbaarheid van die Woord van God (die Bybel)?
Die Bybel is die énigste Boek wat ek nog ooit gelees het waarvan die Outeur élke slag persoonlik by my aanwesig is. Die Bybel is God se enigste amptelike Verhaal; dit is Sy Skriftelike Wil en Sy unieke stem. Die Bybel is my hele lewe. Dit is die Brood van die Lewe waarop ek my geloof bou.

Verduidelik wat jou mening/siening oor die Maagdelike Geboorte is.
’n Paar jaar gelede was ek in die spervuur omdat ek ’n paar teoloë, wat meen ons moet Jesus se geboorte in verband bring met die sogenaamde bonatuurlike verwekkings van bekende Romeinse kei¬sers of Griekse filosowe, in ‘Beeld’ aangevat het. Toe het ek reeds daarop gewys dat die kerkvader Tertullianus in die tweede eeu reeds gesê het ons moet appels met appels vergelyk.
In die geval van die sogenaamde bui¬tengewone verwekkings van figure, soos byvoorbeeld Plato of Aleksander die Grote, het ’n mitiese godheid altyd ’n man se liggaam aangeneem of oorgeneem, maar in Jesus se geval, is daar geen vorm van seksualiteit ter sprake nie. Jesus is deur die Gees in Maria verwek.

Ons het onlangs Paasfees gevier. Wat is jou mening oor Jesus se Opstanding uit die dood?
Paulus is op rekord dat as Jesus nie op¬gestaan het nie, is ons geloof nutteloos. Die Kruis is kaalgestroop en die graf is dolleeg. So eenvoudig en so aangrypend soos dit.

Glo jy dat ’n mens weergebore moet word om die Koninkryk van God in te gaan soos Joh 3:3 sê?
Of ek dit nou wedergeboorte, bekering, omdraai, of my hart vir die Here gee, noem – die feit is, as ek nie op een of ander manier my ou mens aflê, kruisig, begrawe, of aan myself sterf nie, is ek dood in God se oë, selfs al haal ek asem.
As ek nie op een of ander manier Jesus se lewegewende woorde hoor wanneer ek as genade-bedelaar voor Hom wat vir my sê: “Jou son¬des is vergewe” staan nie, dan help my godsdiens niks. Ek weet egter dat iemand wat in Christus is, van kop tot tone ’n splinternuwe mens is. Paulus sê in 2 Kor 5:16 ons as gelowiges is nuwe skeppings. Dis daar, aan Jesus se voete, waar nuwe lewe eks¬klusief begin!

Sien jy die Heilige Gees as deel van die Godheid? Verduidelik die rol van die Gees in die lewe van Christene.
Die Gees is die derde Persoon van die Drie-Eenheid. Hy verander Sy Kerk in lewende tempels van God. Hy is die eerste Offer van God wat sorg dat die res van die oes by die Wederkoms ons erfdeel word. Die Gees heilig ons en werk die lewe van Jesus in ons uit. Hy maak ons deel van die Kerk; die Gees lei ook vir my, as gelowige, dag na dag in die waarheid. Hy tel my op as ek struikel. Hy pleit vir my by die Vader.

Is die hel ’n werklikheid?
Die hel breek by die Wederkoms aan. Nadoods is nie-gelowiges volgens die Nuwe Testament bewustelik in die doderyk of hades waar hulle, soos die ryk man van Lukas 16, aangehou word tot op die laaste dag. Dan word hulle finaal oorgeplaas na gehenna, of die hel, soos wat ons dit ken. Dis ’n realiteit, maar dis egter nie bemar¬kingsmateriaal waarmee Christene mense tot bekering roep nie. Christus het dit nooit gedoen nie; daarom dat verwysings na die doderyk net tien keer in die Nuwe Testament voorkom, en verwysings na die hel net twaalf keer. Jesus is dus nie blote ‘Brandverseke¬ring’ teen die ewige dood nie; Hy is die Goeie Herder wat ware en Ewigdurende Lewe uitdeel.

Wat is jou mening oor die Wederkoms?
Die wêreld se uurglas loop leeg. Die einde kom. Ek dink egter nie dis ons werk om te probeer uitwerk wanneer presies daardie dag is nie. Nog elkeen deur die loop van die geskiedenis wat die Wederkoms se datum probeer voorspel het, of gemeen het hulle is deel van die terminale ge¬nerasie, was tot op hede 100% verkeerd.
Dis nie my werk om te bereken wanneer die Here kom nie. Dis my roeping om gereed te wees as Jesus terugkom.

Wat, volgens jou, is die toestand van die Kerk vandag wêreldwyd?
Die Kerk het twee gesigte. Bo-op die radarskerm gaan dit sleg met vele Westerse kerke. Hordes kerke krimp, stry en baklei.
Aan die anderkant is daar ’n lewende beweging van aan-die-brand-navolgers van Christus onder die radarskerm aan die gebeur. Om elke hoek en draai is die Here stilweg besig om deur jong kerkplanters, of Geesvervulde leraars wat die Lig gesien het, kragtig te werk. Net in die Pretoria-omgewing, waar ek ’n pad saam met ’n paar dinamiese kerkplanters stap, sien ek om elke hoek en draai fenomenale groei en ook transformasie plaasvind.
Nuwe geloofsbewegings soos Kruispad, Third Place, Echo of Enroute is aan Christus uitverkoop. Dit gebeur ook regdeur Afrika en in Asië. Christus hou Self Sy Kerk in stand.

Daar is geen twyfel dat diere in die Hemel sal wees nie. Die Bybel is baie duidelik: “Toe het ek gesien die Hemel is oopgemaak. En kyk! Daar verskyn ’n wit perd…” Openb 19:11. Die Bybel beskryf die engele om God se troon met trekke en eienskappe van ’n leeu, ’n bul en ’n arend (Esegiël 1). In die Woord word God vergelyk met ’n leeu, luiperd, beer (Hos 13:7-8) en ’n arend (Deut 32:11). God het die aarde perfek en goed gemaak, bewoon deur baie diere. God het Adam aangesê om die diere name te gee – en dit dui op ’n verhouding.

Skepping aanbid die Skepper
Die grootste Bybelboek – in die middel van die Bybel – Psalms, openbaar dat die hele Skepping met God kontak het (Psalm 93).
Al God se skepsels prys Hom. “Prys die Here vanuit die aarde: seemonsters en die diep waters, weerlig en hael, sneeu en miswolke, stormwind wat Hom gehoorsaam, berge en alle heuwels, vrugtebome en alle seders, wilde diere en al die lewende hawe, kruipende diere en voëls…Laat hulle die Naam van die Here loof. Want Sy Naam is verhewe. Sy majesteit is bo die aarde en die Hemel.” Ps 148:7-13. “Laat alles wat lewe, die Here loof!” Ps 150:6.
Die lewende skepsels voor God se troon sing: “Heilig! Heilig! Heilig! is die Here die Almagtige! Die hele aarde is vol van Sy heerlikheid!” Jes 6:3.
Elke skepsel in die Hemel…
Die laaste Bybelboek verteenwoordig die hoogtepunt van alle eeue wanneer die skepsels die Skepper van aangesig tot aangesig ontmoet. Die eerste vier lewende skepsels (die dieragtige engele om God se troon, soos wat dit in Esegiël beskryf word), prys God, dan die vier-en-twintig ouderlinge, later die verlostes van God en laastens die engele (Openb 4:6; 5:12). En dan, uiteindelik, die laaste toneel waar alle lewende wesens hul lof en aanbidding aan God bring. “Die hele Skepping – in die Hemel, op die aarde en onder die aarde, op die see en alles wat bestaan, het ek hoor sê: ‘Aan Hom wat op die troon sit en aan die Lam, kom toe die lofprysing’…” Openb 5:13.

Dink aan die mossie
Alle diere is deur God geskape (Psalm 104), en alle diere behoort aan Hom (Psalm 50:10). Hy gee vir hierdie diere om. “Wat kos vyf mossies? ’n Paar sent? Tog vergeet God nie ’n enkele een van hulle nie.” Luk 12:6. Dit is juis hierdie Skrif wat die heel eerste aksie van die Unie van Suid-Afrika geïnspireer het – die munt van die halfsent-munt, en later die een-sent-munt met die twee mossies daarop – om ons daaraan te herinner dat God selfs vir die minste omgee.
Daar is diegene wat van mening is dat diere nie saak maak nie, maar die Here Jesus het geleer dat Sy kinders meer as baie mossies werd is (Matt 6:28), maar indien ’n mossie waardeloos is, wat is jou waarde as mens dan? ’n Honderd vermenigvuldig met nul bly tog mos nul!
Indien jy vir God groot waarde het, behoort die diere van die veld en die voëls in die lug tog ook waarde te hê. Diere moet, uit die aard van die saak, vir God waarde hê, want die teenwoordigheid van diere in Ninevé was een van die redes waarom God nie daardie sondige stad vernietig het nie, maar genade betoon het. (Jona 4:11).

Die Ark het diere bevat en is ’n voorbeeld van redding
Een van die mees openbarende Ou Testamentiese voorbeelde van God se Verlossings¬werk, is Noag se Ark. God het baie moeite gedoen om toe te sien dat die diere van die Vloed gered word. In God se opdragte aan Noag is daar baie detail en word daar klem op die diere geplaas (Gen 6).
Die mens se Verlossing van hierdie vloed is ’n duidelike beeld van Redding. Die diere wat gered word, is ook ’n teken van hoe die diere by Christus se Verlossingswerk baat vind. Net soos met die diere in Noag se Ark, sien ons dat Christus se Redding ook diere insluit. “Hierdie geheime plan is om alles wat in die Hemel en op die aarde is, weer onder een hoof te verenig: en hierdie hoof is Jesus Christus.” Ef 1:10.
Calvyn het in sy kommentaar oor Genesis die volgende geskryf: “Dit was ’n herstelproses tot die voormalige staat waarin dinge was toe God die die¬re, wat Hy deur Noag se arbeid en diens wou laat oorleef, na Noag gebring het… Moses verduidelik hoe die diere in die Ark gekom het – hy sê hulle het uit hul eie gekom. Dit dui op God se seën op Noag omdat hy gehoorsaam was.”
“Maar God het gedink aan Noag en al die mense en diere in die boot…” Gen 8:1.

Die vloek omgekeer
Na die Vloed het “God bygevoeg: ‘Om dit te bevestig, gee Ek aan julle en alle lewende we¬sens ’n teken van hierdie onderneming wat vir altyd sal geld… Sodra Ek die reënboog in die wolke sien, sal Ek herinner word aan die blywende verbond tussen My en alle lewende wesens op aarde.” Gen 9:12, 16.
Die seën van die tweede Adam, Christus, is groter as die vloek van die eerste Adam. “En al die mense sal die redding sien wat van God kom.” Luk 3:6. (Die Griekse woord ‘sarx’, wat as ‘vlees’ vertaal word, word vir sowel mens en dier en alle lewende wesens gebruik.)
“Die ganse skepping sien uit na die dag wanneer dit self ook van slawediens aan hier¬die verganklikheid bevry sal word en deel sal kry aan die heerlike vryheid van God se kinders.” Rom 8:21.

Koning Dawid se siening
Die profeet Natan het met koning Dawid gepraat en hom van ’n arm man in sy koninkryk vertel wat ’n lammetjie gehad het wat saam met hom geëet het, uit sy beker gedrink het en selfs in sy arms ge¬slaap het. Dit was soos een van sy kinders (2 Sam 12:3).
In hierdie verhaal is daar geen aandui¬ding dat die man se liefde vir sy lammetjie onvanpas was nie. Toe Koning Dawid gehoor het dat die man sy diertjie gevat en geslag het, was hy woedend (2 Sam 12:5).

Diere op ’n spesiale sending
Ons lees dwarsdeur die Bybel van verskeie diere waarmee God gepraat en waaraan Hy sekere opdragte gegee het. ’n Kraai het opdrag gekry om vir Elia kos te neem (1 Kon 17:4-6); God het deur ’n donkie gepraat (Num 22:21-41); ’n leeu is gestuur om die profeet wat aan God ongehoorsaam was, dood te maak (1 Kon 13:24-30); ’n walvis het Jona ingesluk en hom na die strand geneem (Jona 1:17) en God het die leeus in die leeukuil beveel om Daniël nie leed aan te doen nie (Dan 6:22). Kyk ook weer na Gen 2:19 – God beveel die diere om na Adam te gaan sodat hy hulle name kan gee en in Genesis 6 en 7 stuur Hy hulle om by Noag by die Ark aan te meld.

Het diere ’n siel?
Die Hebreeuse woord ‘nephesh’ word meer as 130 keer met die woord ‘siel’ in die Ou Testament vertaal. Hierdie selfde woord ‘nephesh’ word ook gebruik wanneer daar na die siel van die mens, lewende wesens of diere verwys word.
In Gen 1:21 word hierdie woord ook gebruik wanneer daar van die skepping van die walvis, elke lewende wese asook die voëls in die lug gepraat word. Toe God ’n verbond met Noag gesluit het, is hierdie woord weer gebruik toe Hy na die diere verwys het (Gen 9:9-10). Spr 12:10 praat van ’n goeie man wat sy diere versorg en weereens is die woord ‘nephesh’ gebruik.
In Grieks word die Hebreeuse woord ‘nephesh’ met ‘psyche’ vertaal en dwarsdeur die Kerkgeskiedenis is aanvaar dat diere siele het. Eers met die ontwaking van humanisme is die hele kwessie rakende die siel van die dier bevraagteken.

Het diere ’n gees?
Pred 3:21 praat van die gees (ruach) van diere. Dit lei dus geen twyfel nie – “God is Gees, en die wat Hom aanbid, moet Hom in ’n hegte verhouding met die Gees en in waarheid aanbid.” Om God te aanbid, beteken dus dat ’n mens oor ’n gees moet beskik. Ons lees verder in Psalms en ook in Openbaring van diere wat God aanbid. Diere is nie na Sy Beeld geskape nie, maar engele ook nie en tog vind ons die engele in die Hemel.

Karakter, geheue en emosie
Enigeen wat diere het, of gehad het, of wat gesien het hoe klein katjies of hondjies gebore word, sal goed weet dat elke katjie of klein hondjie sy eie karakter en persoonlikheid het. Dit is baie duidelik dat hulle ook ’n geheue, voor- en afkeure het en emosie, meelewing en sensitiwiteit toon. En dit is presies wat ons bedoel wanneer ons van ‘siel’ praat. Diegene wat be¬voorreg is of was om leeus, luiperds of jag¬luiperds as troeteldiere te hê, sal weet tot watter diep emosie hulle in staat is, asook hoe hulle karakters van mekaar verskil.

Sal diere in die Hemel wees?
Deur die jare heen het ons gesin al baie die¬re gered of aangeneem, insluitende katte, eende en konyne. Toe ek jonk was, was ek bevoorreg om ’n jong leeuwyfie, Vivian, en ’n luiperd, Malcolm, as van my beste vriende te hê.
Sodra enige van ons troeteldiere dood¬gegaan het, het ons as gesin getreur en hulle selfs met Skriflesing en gebed begrawe terwyl ons God gedank het vir die vele gelukkige herinneringe en dan het ons ons diere in God se hand oorgegee. Toe my kinders my vra of ons ons diere in die Hemel gaan sien, kon ek uitdruklik be¬vestigend antwoord.

Vir ewig saam
“Kyk gerus in die boek van die Here, en lees wat Hy gaan doen: Nie een van die voëls of diere sal ontbreek nie. En nie een sal wees sonder ’n maat nie. Want die Here het dit belowe. Sy Gees sal dit alles waar laat word. Hy het self die land opgemeet en verdeel. Hy het dit bemaak aan hierdie skepsels. Hulle sal dit vir altyd besit van geslag tot geslag.” Jes 34:16-17.

Sal uitgestorwe spesies in die Hemel wees?
Toe God met Job gepraat het, het Hy na die groot seediere gewys, insluitende die dinosourusse, en daarop gewys dat hulle iets van die Skepper se heerlikheid en glorie weerspieël (Job 40:41). Ons kan dus beslis verwag om die uitgestorwe spesies in die Hemel te sien.

Troeteldiere in die Paradys
Professor C.S. Lewis, van Cambridge, het geskryf dat hy geglo het diere kan saam met hul eienaars onsterflikheid geniet. Lewis het Sarah Smith, ’n baie gewone vrou hier op aarde, in ‘The Great Divorce’, in die Hemel as ’n belangrike mens uitgebeeld. In die Hemel is sy deur dieselfde diere wat sy op aarde versorg het, omring.
Joni Eareckson het in haar boek oor die Hemel geskryf dat sy verwag dat God ons diere in die Ewigheid lewend sal maak.

Die mening van baie teoloë
John Piper en dr. R.C. Sproul het ook reeds hulle verwagting om hulle geliefde diere in die Hemel te sien, uitgespreek. Diere was deel van God se oorspronklike paradys voor die Sondeval. Die toestand van die paradys voor die Sondeval is die duidelikste beeld van wat ons in die Hemel kan verwag. “Die Skepping smag na daardie dag wanneer God Sy kinders openlik bekend sal stel.” Rom 8:19.

Sal ons in die Hemel met die diere kan kommunikeer?
God het deur Bileam se donkie gepraat. Die donkie was nie in staat om sy eie gedagtes en gevoelens te verwoord sodat Bileam dit kon verstaan nie. Walvisse en dolfyne kommunikeer op ’n baie ingewikkelde manier. Die apostel Johannes het in Openba¬ring gesê: “Toe het ek gekyk en ’n besondere arend, wat hoog in die lugruim vlieg, met ’n skril stem hoor uitskreeu…” Openb 8:13.
In die Tuin van Eden het die slang met Eva gepraat. Openb 5:13 verklaar dat elke wese in die Heelal God se lof hoorbaar sal besing. Dit is duidelik dat diere voor die Sondeval oor baie meer vermoëns beskik het as tans en die Wederkoms en Christus se Verlossing sal al die gevolge van die vloek omkeer. “Geen vervloeking van enigiets sal langer meer bestaan nie.” Openb 22:3. Geen wonder dus dat Rom 8:22 sê: “Ons weet immers dat die ganse skepping nog steeds aan die kreun is soos iemand met geboortepyne.”

God se mense en diere
Toe Adam geskape is, het God hom met die¬re omring. Toe Noag teen die Vloed be¬s¬kerm is, het God ’n verbond met hom ge¬sluit en hy was deur diere omring. Toe Abraham na die Beloofde Land gelei is, is hy deur baie diere vergesel. Nadat God Moses en die volk deur die Rooi See gelei het en vir hulle in die wildernis voorsien het, was daar ook baie diere saam met hulle. Met Jesus se geboorte is ook Hy deur baie diere in die stal omring. Ons kan dus verwag dat wanneer Jesus weer op die wolke sal kom om die Nuwe Hemel en Nuwe Aarde te vestig, Hy weereens deur die diere wat Hy geskep het, omring sal wees.

Die Bron van Liefde
God is die Bron van alle liefde; Hy is ook die Gewer van elke goeie gawe (1 Joh 4:16). Dit is onmoontlik om ons diere meer as vir God lief te hê. Indien God hierdie diep liefde vir ons diere in ons harte geplaas het, kan ons verseker wees dat Hy hulle baie liewer het as wat ons hulle het (Jak 1:17).
Net soos die diere die redding van Noag en sy familie gedeel het, kan ons ook met vertroue uitsien na die dag wanneer ons diere saam met ons in die seën en Verlos¬sing sal deel. Ons Here Jesus het Sy seën ten opsigte van die vloek gebied. In Christus is die vloek van die Sondeval omgekeer en Christus verklaar: “Kyk, Ek maak alle dinge nuut.” Openb 21:5.

Die Skepper en Sy Skepping
“Want al is God onsigbaar, kan hulle Sy ewige krag en Sy Goddelikheid reeds van die skepping van die wêreld af duidelik uit Sy handewerk waarneem.” Rom 1:20. Leeus straal iets van ons Skepper se krag, moed, koninklikheid en durf uit. Lammetjies weerspieël Sy sagmoedigheid, terwyl honde en otters Sy speelsheid en perde Sy stamina en uithouvermoë uitstraal.

Oorweldigende getuienis
In die lig van hierdie en vele ander Bybelverse, glo baie teoloë en Bybelstudente dat ons liefdevolle, Almagtige Skepper dit bestem het dat al Sy skepsels die Hemel vir ewig saam met Hom sal geniet.
Die enigste deel van die Skepping wat nie in die Hemel teenwoordig sal wees nie, is die sondiges wat God se Verlossingswerk deur Jesus Christus, Sy Seun, verwerp.

‘n Nota deur Tamryn

Liewe Lesers Vriend,
Joh 1 v 6 – 7 hou die volgende waarheid in – “Daar was ‘n man wat deur God gestuur is. Sy naam was Johannes. Hy het gekom om te getuig; hy moes getuig van die lig, sodat almal deur hom tot geloof kon kom.”
In hierdie skrifgedeelte word Johannes die Doper beskryf as ‘n getuie, gebore om die wonderwerke van Jesus Christus te verkondig – die Lam van God wat die sonde van die wêreld sal kom wegneem. In werklikheid was Johannes gestuur as ‘n getuie met die uitsluitlike doel om mense in verbinding te bring met die Redder en Verlosser van hul siele. Hierdie skrifte beklemtoon die geweldige verantwoordelikheid wat daar ook op die skouers van Christene rus, om as ‘n skakel op te tree tussen die sondaar en God, en ook om die waarheid te verkondig, Ons woorde, ons optrede en ons getuienisse vorm dus die skakel tussen die verlorenes en Christus Jesus, onse Here. Wanneer ons, as daardie belangrike bindende faktor, kies om nie te skyn vir Jesus nie, dan bly daar geen hoop meer oor vir die sondaar nie.
Ek wil u vandag bemoedig om aan te hou skyn vir jou God. Moenie moed verloor en tou opgooi nie! Wat ‘n geweldige verantwoordelikheid – asook ‘n uiterste voorreg – om ‘n brug te kan wees tussen hierdie wêreld en ‘n onvergelykbare, onmeetlike Verlosser en Saligmaker. Kom ons gaan dus voort om meer vurig, as ooit tevore, daarna te streef om ‘n getuie te wees van Sy heerlikheid, in die lewens van elke persoon met wie ons in aanraking kom. Die volgende getuienis van Mlungisi, ‘n 52-jarige skaapwagter van Mount Fletcher, sal u vir seker inspireer.
In Sy Naam
Tamryn Klintworth
Evangelis

VAN KRUPPEL TOT HUPPEL
Met al twee sy gebreekte bene, het Mlungisi Maquba volle vertroue gehad dat hy genesing sou ontvang, as hy net by ons veldtog in Mount Fletcher kon uitkom.

Diep in sy hart het Mlungisi geweet dat alles wat vir hom en ander mense rondom hom onmoontlik blyk te wees, sekerlik moontlik is by God. Al steunend op sy krukke, het hierdie 52-jarige skaapwagter in geloof opgestaan en met ‘n huurmotor gereis tot by die veldtog, vasbeslote om nie sy geleentheid te mis om deur Jesus aangeraak te word nie. Hy het geweet dat hy sy wonderwerk sou ontvang.
Met ‘n geskiedenis van menige hospitaalbesoeke sedert sy besering, het hy verlang en uitgesien na ‘n permanente verandering in sy situasie. “Dit was so pynlik en ek moes gereeld die hospitaal besoek,” het Mlungisi gesê. Hy kon nie sy opgewondenheid en entoesiasme demp toe hy uiteindelik finaal sy krukke kon weggooi en self op sy eie twee bene staan, nadat daar vir hom gebid was nie. Hy het sy krukke in die lug rondgeswaai en uitgeroep, “ek moes stutte gebruik om mee loop, maar nou het ek hulle nie meer nodig nie, want ek is gesond!”
Ywerig om sy getuienis met andere te deel, wil Mlungisi nou sy lewe toewy tot die verkondiging van die Evangelie. Die feit dat hy sonder ouers grootgeword het, het ‘n groot invloed op hom gehad dat hy ‘n alkoholis geword het. Nou het hy egter ‘n totale hartsverandering ondergaan. “Ek was ‘n alkoholis toe ek jonger was, maar nou wil ek graag ‘n goeie voorbeeld wees vir die mense in my gemeenskap. Ek wil ook graag vir die siekes bid.” Mlungisi is vasbeslote om te groei in sy geloof, sodat hy ‘n bydrae kan lewer tot die uitbreiding van die Koninkryk van God. “Ek wil sterker groei in my geloof en saligmaking,” het hy verduidelik. “Ek wil vry wees van vrees sodat ek met vrymoedigheid die Goeie Nuus kan verkondig.”
‘n Lewe volkome omgekeer en verander vir die beste. Mlungisi sal uitgaan as ‘n lewende getuie van Jesus se wonderwerkende krag en om die goedheid van sy God te verkondig. Ja, ons Jesus is inderdaad glorieryk!
Tamryn is die stigter van In His Name Ministries,
‘n Evangelistiese organisasie, toegewy tot die verkondiging
van die Evangelie van Jesus Christus dwarsdeur Afrika en die hele wêreld.
Op Facebook vind jy Tamryn Klintworth, of besoek die bediening se webtuiste by:
WWW.INHISNAME.ORG.ZA

Daar kan baie redes wees waarom lidmate uit die Kerk verdwyn. Dit kan as gevolg van sekularisasie, immigrasie, biddeloosheid, afwatering van die gesag van die Skrif, onaanpasbaarheid, ensovoorts, wees. Die dieperliggende oorsaak waarom die lig van die Kerk al dowwer brand en sy krag en sy invloed in die wêreld verloor het, is egter as gevolg van ’n geestelike doodsheid en ’n afwesigheid van die werking van die Heilige Gees.

Pinkster in Jerusalem
Na Jesus se Kruisiging en dood het Sy aanhang onder die massas afgeneem en was daar op Pinksterdag net 120 volgelinge oor. Na die uitstorting van die Heilige Gees het daar ’n skudding in die stad gekom, die Gees het nuut en kragtig gewerk en 3 000 mense het tot beke¬ring gekom. Die Heilige Gees het ’n nuwe vlam in die gelowiges aangesteek en hier-die vuur het soos ’n veldbrand versprei. Die Kerk het tot 5 000 lidmate gegroei en kort daarna kon hulle nie meer van die getal Christene boekhou nie. Die Heilige Gees het die gelowiges toegerus met ’n núwe passie en ’n ywer sodat hulle die Evangelie na Judea, Samaria en na die uiteindes van die aarde uitgedra het. Die Kerk het deur die krag van die Heilige Gees gegroei en daar was élke dag nuwe bekeerlinge (Handelinge 2:47).

Pinkster in Efese
Die getal gelowiges in Éfese het drie jaar lank konstant op twaalf bly staan. Dit was vreemd vir Paulus omdat alle kerke in daardie tyd vinnig gegroei het. Paulus het besef dat die probleem met die onkunde oor die Heilige Gees (Handelinge 19) saamhang.
Nadat die Heilige Gees hierdie twaalf dissippels vervul het, het daar ’n nuwe krag losgebreek sodat die getalle só gegroei het dat hulle nie meer in ’n huis kon saamkom nie, maar in die saal van Tirannus. Die Christene se invloed op hierdie dorp het die towerpraktyke, die afgodsdiens en die aanbidding van Diana tot stilstand gedwing.
Hierdie Geesvervulde gelowiges het ’n transformerende impak op die stad gehad.

Herlewing
Toe die herlewing in 1860 in Worcester uitgebreek het, het die Heilige Gees soos ’n magtige wind in ons land begin waai. Die gelowiges wat in Worcester bymekaar gekom het, is vervul met die Heilige Gees en het van toe af élke aand saamgekom om tot in die oggendure te bid. Hulle het dan al singende huis toe gestap. Die Heilige Gees het só magtig gewerk dat al hoe meer mense op die plase tot bekering gekom het. Hierdie vlam van die Heilige Gees het versprei van Wellington, Calvinia, Montagu na al die ander omliggende dorpe. As vrug van hierdie nuwe werking van die Heilige Gees, het daar ’n kragtige sendingontwaking- en momentum losgebreek.

Walliese herlewing
Met die uitbreek van die herlewing in Wallis het daar ’n groot toestroming van mense na die Kerk plaasgevind. Mense het in huise, busse, treine en selfs by hulle werk saam gebid. In ’n stadium was daar soveel bekerings dat al die Bybels uitverkoop was. Huwelike het herstel en buite-egtelike geboortes het met 40% afgeneem. Kroeë het gesluit en daar was geen enkele dronkenskapklag op Nuwejaar nie.
Die Heilige Gees het kragtig gewerk en mense se harte en ook die hele samele¬wing verander.

Die Gees in Tessalonika
Paulus skryf aan die gelowiges van Tessalonika dat hulle moet oppas om nie die vernuwende werking van die Heilige Gees teen te staan nie. Dit is moontlik om die vlam van die Heilige Gees te blus en Paulus waarsku die gemeente daarteen. (1 Tessalonisense 5:19).
’n Gemeente kan baie besig wees en baie godsdienstig lyk, maar kan intussen sy krag en invloed begin verloor. Jesus waarsku in Openbaring 2:1-7 dat ’n gemeente nooit geestelik mág afkoel nie. Daarom moet elke gemeente sorg dat sy liefde en toewyding vir die Here nie verflou nie. Jesus waarsku dat as die Heilige Gees se werking in ’n gemeente ophou, Hy die gemeente se lamp sal wegvat.

Nuwe lewe
Ek het so dikwels in my bediening gesien hoe die Heilige Gees ’n leraar of ’n lidmaat se lewe opnuut aan die brand steek en kom vul. As die Heilige Gees in iemand se lewe oorneem, kry jy vir die eerste keer oorwinning oor sonde. Die Heilige Gees gee ’n nuwe vrymoedigheid, krag en outoriteit om met vrug te getuig. As die Heilige Gees se krag in iemand begin werk, groei daardie kerk in getalle en geestelike diepte.
As die Heilige Gees beheer van ’n mens se lewe neem, word die Skrif vir jou lewend en hoor jy God se stem. As jy bid onder leiding van die Heilige Gees, ontdek jy dat jy met nuwe krag, effektiwiteit en gebedsverhoring bid.

Die nood vandag
Is dit nie wat die Kerk vandag nodig het nie? Het die Kerk nie die Heilige Gees uitgeskuif en aanbid die Kerk nie net die twee-eenheid naamlik die Vader en die Seun nie? Die Kerk moet volgens die Skrif groei en steeds ’n groter impak op die wêreld maak. Die Kerk moet die sout en die lig van die wêreld wees. Dit moet die wêreld verander. Die wêreld moenie die Kerk infiltreer, verswak en verander nie.
God is vandag steeds dieselfde God as in die Bybelse tye; daarom moet ons weer die Here vertrou om in hierdie Pinkstertyd ’n nuwe vuur en ywer in Sy Kerk te bring. God wil by elke leraar en leier begin om só uiteindelik die gemeente met die krag van die Heilige Gees te bereik.

Krag van die Gees nodig
Kom ons bid dat die Heilige Gees op¬nuut in hierdie tyd gelowiges se lewen¬s sal aanraak en verander. Kom ons bid dat elke gelowige weer in die krag en in die volheid van die Heilige Gees sal lewe! Kom ons bid opreg en ernstig: “Here kom doen dit weer vandag! Stuur U volheid en U krag om ons le¬wens só te verander dat ons die wêreld sal verander.”