Die debat oor transformasie en die noodsaaklikheid van die verwydering van ‘koloniale’ simbole het op kampusse gewoed en landswyd in hewige protes uitgebars. Eers is die optrede van ’n paar studente in Kaapstad as ongegrond en van min belang afgemaak, maar net ’n paar weke later het hierdie uitgesproke jeugdiges daarin geslaag om die standbeeld van Cecil John Rhodes te laat verwyder en hier het die ‘die saak’ vir transformasie ook nie geëindig nie.
Binne ’n paar dae is standbeelde landswyd gevandaliseer, verskeie van hulle met geen verbintenis tot Apartheid nie – bloot omdat hulle as wit-ikone beskou word. Intussen het rassisme opgevlam met opmerkings op sosiale media wat ’n ernstig verdeelde reënboognasie blootgelê het. Dit lyk inderdaad of Suid-Afrika steeds bloei en behoefte het aan ware genesing (wat ons as Christene weet, net uit ’n verhouding met Christus kan kom.)

Moenie onderliggende kwessies ignoreer nie
Dit is maklik om die dade en intensies van die studente [en die ander EFF-vandale] as oningelig af te maak – maar ons durf nie die feit ignoreer dat as tasbare transformasie nie plaasvind nie (in terme van mense se ingesteldheid, sosiale status, ekonomiese vooruitsigte, ens.), ons sal voortgaan om ’n verdeelde en gebroke nasie te wees.
God het ons geroep om die sout en die lig van die wêreld te wees. Om waarheid (en opvoeding), maar ook versoening te bring…om ons naaste lief te hê en gewillig te wees om hulle griewe aan te hoor (en die tweede myl te loop).
Beteken dit dat ons wetteloosheid en gewelddadige protesaksie goedpraat? Nee. Vernielsugtige gedrag sal nooit tot konstruktiewe veranderinge lei nie. Beteken dit dat ons sinvol in gesprek moet tree met diegene wat politieke en sosiale klagtes het? Ja. Of ons met die geldigheid van die griewe saamstem of nie, ons moet luister. Waarom? Omdat persepsie die werklikheid is – as ons nie weet wat ander mense se persepsie is nie, kan ons nie hulle wanopvattings en misplaasde ideologie verbreek nie, en daarom kan hulle gedrag nooit verander nie.
Ons moet vir ons nasie en ons leiers bid. Kerke moet rasseversoening en sosiale bewustheid be-vorder. Die Evangelie moet van die kansel tot in die tronke gepreek word, van die kampusse tot in die landelike townshipskole. –Red

Die belang van die geskiedenis
Deur die voorbeelde uit die geskiedenis weet ons wat gewerk het en wat nie. Ons moet die vermoë ontwikkel om hierdie lesse op elke gebied toe te pas. Ons moet weet waar ons wortels lê. Alles het gevolge. Die geskiedenis illustreer die gevolge van idees en dade en bied ons voorbeelde van die mens se verdorwenheid en opstand teen God, asook van God se genade, barmhartigheid en soewereiniteit in Sy ingryping met die verloop van menslike gebeure.
“Die geskiedenis is en moet altyd naas God se Woord die rykste grondslag vir wysheid wees, en die onfeilbaarste gids tot alle sukses-volle praktiese aktiwiteite,” -Phillip Shaff.

Voorbeelde van uitnemendheid
Die geskiedenis kan ons die visionêre uitkyk bied van diegene wat ’n uitwerking op die samelewing gehad het en dien as voorbeeld van uitnemendheid wat ons inspireer om moedig en standvastig te wees ten spyte van alle teenkanting.
Ons moet uit die voorbeeld van positiewe godvresende rolmodelle leer – hulle is voorbeelde van uitnemendheid wat ons kan inspireer om na hoër hoogtes te reik en meer te bereik deur die gesamentlike wysheid van die verlede. Ons moet ook uit die foute van ander leer om voordeel te trek uit die nou-gesette ontwikkeling en opoffering van ons
geloofsvaders.

Inspirasie en bemoediging
Ons kan bemoediging uit die geskiedenis put om te volhard; ons vind teregwysing vir kortsigtigheid en selfsug. Die geskiedenis bied lesse om vals lering oop te vlek en ondeur-dagte beleid mee reg te stel. Die geskiedenis kan ons leer om nederig te wees wanneer ons die groot opoffering in ag neem wat ander gemaak het sodat ons die voorregte van vandag kan geniet. Die geskiedenis kan ons beproe-winge en probleme in perspektief stel.
Ons moet uit die geskiedenis leer, of ons sal dieselfde foute herhaal. “Diegene wat nie die verlede kan onthou nie, is gedoem om dit te herhaal.” -George Santayana.

Verstaan die tyd waarin ons lewe
Die ware geskiedenis, vertel vanuit ’n Bybelse perspektief, is ’n skatkis van die Kerk wat ons kan leer dat die waarheid die tyd deurstaan. Die Skrif vermaan ons om die tekens van die tye te verstaan sodat ons mag weet wat ons te doen staan. (1 Kronieke 12:32).

Grondslag vir die toekoms
Hoe verder jy terugkyk hoe verder vorentoe kan jy sien. ’n Hoë gebou het diep fondasies nodig. ’n Hoë boom het ’n diep wortelstelsel. Om te verstaan wie ons is, moet ons verstaan waar ons vandaan kom. Ons moet insig hê in die gebeure en kwessies van die verlede wat met ons huidige uitdagings ooreenstem.

Voorkennis maak voorsorg
Om voorbedag te wees op die probleme en bedreigings van die toekoms, moet ons die verlede bestudeer. Deur die mense, gebeure en kwessies te bestudeer wat ’n uitwerking op die verloop van die verlede gehad het en ons huidige situasie beïnvloed, sal ons onmeetlike insig en hulp daaruit put wat ons denke van heersende wêreldbeskouings sal help bevry en ons help om potensiële slaggate te vermy. Soos professor C.S. Lewis gesê het: “Dit is nie die verlede wat onthou word nie, maar die vergete verlede wat ons tot slaaf maak.”

Geloof in die geskiedenis gewortel
Die Christendom is in die geskiedenis gewortel. Groot dele van die Bybel is inderdaad geskiedenis. Van die kernleringe van die Skrif word met historiese gebeure verbind wat in die Bybel opgeteken is: die Skepping, die Sondeval, die Sondvloed, die Eksodus, die val van Jerusalem, die ballingskap na Babilon, die terugkeer van die bannelinge, die vleeswor-ding van Christus, die kruisiging en Sy opstan-ding en Hemelvaart. Hebreërs 11, die hoofstuk van geloofshelde, fokus op historiese figure as voorbeelde van uitnemendheid om ons te lei en te inspireer.

Moenie oningelig wees nie
Die Apostel Paulus waarsku ons om nie oningelig te wees oor die lesse uit die geskiedenis nie (1 Korintiërs 10:1-11). Die Apostoliese geloofsbelydenis fokus op die historiese oorsprong van ons Geloof. Waar die Evangelie in 1 Korintiërs 15:3-9 opgesom word, fokus dit op historiese gebeure. Lukas wat die Evangelie en die boek Handelinge geskryf het, was ’n pun-tenerige historikus. Die geskiedenis is besig om op ’n kritieke einde af te stuur: Die vervulling van die Groot Opdrag, die wederkoms van Christus en die oordeel van die lewendes en die dooies. Weens die belang van die geskiedenis is die navorsing van manuskripte en argeologie uiters noodsaaklik.